Saint of the Day 01/July

Saint of the Day

(July 01)

✠  Saint Junipero Serra ✠

Born: November 24, 1713, 
Petra, Spain

Died: August 28, 1784, 
Carmel Mission Basilica Museum, Carmel-by-the-Sea, California, United States

Patronage: Vocations; Hispanic Americans; California;

Canonized: September 23, 2015, Basilica of the National Shrine of the Immaculate Conception by Pope Francis

Feast: August 28; July 1 in United States

Parents: Margarita Ferrer, Antonio Serra

Siblings: Juana María

Serra was beatified by Pope John Paul II on 25 September 1988 in Vatican City. Amid denunciations from Native American tribes who accused Serra of presiding over a brutal colonial subjugation, Pope Francis canonized Serra on 23 September 2015 at the Basilica of the National Shrine of the Immaculate Conception in Washington, D.C., during his first visit to the United States. Serra's missionary efforts earned him the title of "Apostle of California".

Both before and after his canonization, Serra's reputation and missionary work during the Spanish occupation have been condemned by critics, who cite alleged mandatory conversions to Catholicism, followed by abuse of the Native American converts.

Serra was born Miquel Josep Serra i Ferrer[citation needed] (this name is Catalan, in Castilian it is Miguel José Serra Ferrer) in the village of Petra on the island of Mallorca in the Balearic Islands off the Mediterranean coast of Spain.[14] His father Antonio Nadal Serra and mother Margarita Rosa Ferrer were married in 1707.

By age seven, Miquel was working the fields with his parents, helping cultivate wheat and beans, and tending the cattle. But he showed a special interest in visiting the local Franciscan friary at the church of San Bernardino within a block of the Serra family house. Attending the friars' primary school at the church, Miquel learned reading, writing, mathematics, Latin, religion and liturgical song, especially Gregorian chant. Gifted with a good voice, he eagerly took to vocal music. The friars sometimes let him join the community choir and sing at special church feasts. Miquel and his father Antonio often visited the friary for friendly chats with the Franciscans.

At age 16, Miquel's parents enrolled him in a Franciscan school in the capital city, Palma de Majorca, where he studied philosophy. A year later, he became a novice in the Franciscan order.

On September 14, 1730, some two months before his 17th birthday, Serra entered the Franciscan Order at Palma,  specifically, the Alcantarine branch of the Friars Minor, a reform movement in the Order. The slight and frail Serra now embarked on his novitiate period, a rigorous year of preparation to become a full member of the Franciscan Order. He was given the religious name of Junípero in honor of Brother Juniper, who had been among the first Franciscans and a companion of Francis of Assisi.The young Junípero, along with his fellow novices, vowed to scorn property and comfort, and to remain celibate. He still had seven years to go to become an ordained Catholic priest. He immersed himself in rigorous studies of logic, metaphysics, cosmology, and theology.

The daily routine at the friary followed a rigid schedule: prayers, meditation, choir singing, physical chores, spiritual readings, and instruction. The friars would wake up every midnight for another round of chants. Serra's superiors discouraged letters and visitors. In his free time, he avidly read stories about Franciscan friars roaming the provinces of Spain and around the world to win new souls for the church, often suffering martyrdom in the process.

In 1737, Serra became a priest, and three years later earned an ecclesiastical license to teach philosophy at the Convento de San Francisco. His philosophy course, including over 60 students, lasted three years. Among his students were fellow future missionaries Francisco Palóu and Juan Crespí.[23] When the course ended in 1743, Serra told his students: "I desire nothing more from you than this, that when the news of my death shall have reached your ears, I ask you to say for the benefit of my soul: 'May he rest in peace.' Nor shall I omit to do the same for you so that all of us will attain the goal for which we have been created."

Serra was considered intellectually brilliant by his peers. He received a doctorate in theology from the Lullian College (founded in the 14th century by Ramon Lull for the training of Franciscan missionaries) in Palma de Majorca, where he also occupied the Duns Scotus chair of philosophy until he joined the missionary College of San Fernando de Mexico in 1749.

During Serra's last five years on the island of Majorca, drought and plague afflicted his home village of Petra. Serra sometimes went home from Palma for brief visits to his parents—now separated—and gave them some financial support. On one occasion he was called home to anoint his seriously ill father with the last rites. In one of his final visits to Petra, Serra found his younger sister Juana María near death.

In 1748, Serra and Palóu confided to each other their desire to become missionaries. Serra, now 35, was assured a prestigious career as priest and scholar if he stayed in Majorca; but he set his sights firmly on pagan lands. Applying to the colonial bureaucracy in Madrid, Serra requested that both he and Palóu embark on a foreign mission. After weathering some administrative obstacles, they received permission and set sail for Cádiz, the port of departure for Spain's colonies in the Americas.

While waiting to set sail, Serra wrote a long letter to a colleague back in Majorca, urging him to console Serra's parents—now in their 70s—over their only son's pending departure. "They [my parents] will learn to see how sweet is His yoke," Serra wrote, "and that He will change for them the sorrow they may now experience into great happiness. Now is not the time to muse or fret over the happenings of life but rather to be conformed entirely to the will of God, striving to prepare themselves for that happy death which of all the things of life is our principal concern." Serra asked his colleague to read this letter to his parents, who had never attended school.

Source : Wikipedia

இன்றைய புனிதர் 

(ஜூலை 01)

✠ புனிதர் ஜூனிபெரோ செர்ரா ✠
(St. Junípero Serra)

கலிபோர்னியாவின் அப்போஸ்தலர்/ கத்தோலிக்க குரு/ மறைப்பணியாளர்:
(Apostle of California/ Catholic Priest/ Religious/ Missionary)

பிறப்பு: நவம்பர் 24, 1713
பெட்ரா, மஜோர்கா, ஸ்பெயின்
(Petra, Majorca, Spain)

இறப்பு: ஆகஸ்ட் 28, 1784
பொர்ரோமியோவின் கார்மேல் மலை மறைப்பணியகம், லாஸ் கலிபோர்னியா, புதிய ஸ்பெயின், ஸ்பேனிஷ் அரசு
(Mission San Carlos Borromeo de Carmelo, Las Californias, New Spain, Spanish Empire)

ஏற்கும் சமயம்:
ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை
(Roman Catholic Church)

முக்திபேறு பட்டம்: செப்டம்பர் 25, 1988
திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பவுல்
(Pope John Paul II)

புனிதர் பட்டம்: செப்டம்பர் 23, 2015
திருத்தந்தை பிரான்சிஸ்
(Pope Francis)

முக்கிய திருத்தலங்கள்:
பொர்ரோமியோவின் கார்மேல் மலை மறைப்பணியகம், கலிபோர்னியா, ஐக்கிய அமெரிக்க நாடுகள்
(Mission San Carlos Borromeo de Carmelo, Carmel-by-the-Sea, California, United States)

பாதுகாவல்:
தொழில், ஹிஸ்பானிக் அமெரிக்கர், கலிஃபோர்னியா
(Vocations, Hispanic Americans, California)

புனிதர் “ஜூனிபெரோ செர்ரா ஒய் பெர்ரேர்” (Junípero Serra y Ferrer), ஒரு ஸ்பேனிஷ் ரோமன் கத்தோலிக்க குருவும் (Roman Catholic Spanish priest), பிரான்சிஸ்கன் சபையின் துறவியும் (Friar of the Franciscan Order), “பஜா கலிஃபோர்னியாவில்” (Baja California) ஒரு மறைப்பணி சமூகத்தை நிறுவியவரும், கலிஃபோர்னியாவின் மொத்தமுள்ள 21 மறைபணி சமூகங்களில் முதல் ஒன்பதை நிறுவியவருமாவார். இவருக்கு, திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பவுல் அவர்களால், 1988ம் ஆண்டு, செப்டம்பர் மாதம், 25ம் நாளன்று, முக்திபேறு பட்டம் அளிக்கப்பட்டது. திருத்தந்தை பிரான்சிஸ் அவர்கள், 2015ம் ஆண்டு, செப்டம்பர் மாதம், 23ம் நாளன்று, இவரை புனிதராக அருட்பொழிவு செய்வித்தார்.

ஆரம்ப வாழ்க்கை:
“மிகுவேல் ஜோசெப் செர்ரா ஐ பெர்ரார்” (Miquel Josep Serra i Ferrer) எனும் இயற்பெயர் கொண்ட இவர், ஸ்பெயின் நாட்டின் கடலோர தீவான “மஜோர்காவின்” (Majorca) “பெட்ரா” (Petra) எனும் கிராமத்தில் 1713ம் ஆண்டு, நவம்பர் மாதம், 24ம் தேதி, பிறந்தவர் ஆவார். செர்ரா’வின் தந்தை பெயர், “ஆன்டோனியோ நடல் செர்ரா” (Antonio Nadal Serra) ஆகும். தாயாரின் பெயர் “மார்கரிட்டா ரோஸா செர்ரேர்” (Margarita Rosa Ferrer) ஆகும். இவர் பிறந்த சில மணி நேரத்திலேயே இவருக்கு கிராமத்து தேவாலயத்தில் திருமுழுக்கு அளிக்கப்பட்டது. இவர் தமது பெற்றோருக்கு பிறந்த மூன்றாவது குழந்தை ஆவார். முதல் இருவரும் குழந்தைப் பருவத்திலேயே மரித்துப் போயினர். இவர்க மஜோர்கா தீவின் மொழியான “கேடலன்” (Catalan) பேசினர். இதுவே இவர்களது தாய்மொழியாகும். செர்ரா, “கேஸ்டிலன் ஸ்பேனிஷ்: (Castilian Spanish) மொழியை இரண்டாம் மொழியாக கற்றுக்கொண்டார்.

ஏழு வயதான செர்ரா வயல்வெளிகளில் பணி புரிந்தார். கோதுமை, பீன்ஸ் ஆகியன அறுவடை செய்வதிலும், கால்நடைகளை மேய்ப்பதிலும் பெற்றோருக்கு உதவியாக இருந்தார். ஆனால், உள்ளூரிலிருந்த பிரான்சிஸ்கன் துறவற மடத்திற்கு அடிக்கடி செல்வதில் விசேஷ ஆர்வம் காட்டினார். துறவியர் நடத்திய ஆரம்ப பள்ளியில் சேர்ந்து வாசித்தல், எழுதுதல், கணிதம், இலத்தீன் மொழி, மதம் மற்றும் வழிபாட்டுப் பாடல், குறிப்பாக கிரகோரியன் மந்திரம் ஆகியன கற்றார். இயற்கையாகவே இவருக்கு குரல்வளம் நன்றாக இருந்தது. துறவியர் இவரை பாடல் குழுவினருடன் இணைந்து பாடவும் அனுமதித்தனர்.

இவரது 15 வயதில் பெற்றோர் இவரை தலைநகரான “பல்மா டி மஜோர்கா’விலுள்ள” (Palma de Majorca) ஃபிரான்சிஸ்கன் பள்ளியில் சேர்த்து விட்டனர். அங்கே அவர் தத்துவயியல் கற்றார். சரியாக ஒரு வருடம் கழித்து அவர் பிரான்சிஸ்கன் சபையின் புகுநிலை துறவியாக இணைந்தார்.

செர்ரா, 35 வயது வரை வகுப்பறைகளிலேயே தமது காலத்தை கழித்தார். ஆரம்பத்தில் இறையியல் மாணவராகவும், பின்னர் பேராசிரியராகவும். இவர் பிரசங்கிப்பதிலும் புகழ் பெற்றவராக இருந்தார். ஆனால் அனைத்தையும் ஒருநாள் விட்டுவிட்டார். அவரது விருப்பம், உள்ளூர் மக்களை புதியதோர் உலகிற்கு மனமாற்றம் செய்வதேயாம். பல வருடங்களுக்கு முன்னர், தென் அமெரிக்காவில் “புனித பிரான்சிஸ் சொலானோ’வின்” (Saint Francis Solano) மறை பணிகளைப் பற்றி கேள்வியுற்றிருந்தார். அதுபோலவே தாமும் மறை பணியாற்ற விரும்பினார்.

கடல் பயணமாக கப்பலில் பயணித்து “மெக்ஸிகோ நாட்டின் வெரா” (Vera Cruz, Mexico) துறைமுகம் வந்தடைந்தார். மெக்ஸிகோ நகர் செல்வதற்காக துணைவர் ஒருவருடன் 250 மைல் தூரம் நடந்தார். வழியில், அவரது இடது காலில் ஏதோ ஒரு பூச்சி கடியால் பாதிக்கப்பட்டார். குணமாகாமலேயே போன அந்த பூச்சிக்கடி மீதமுள்ள அவருடைய வாழ்நாள் முழுதும் சில வேளைகளில் உயிருக்கு ஆபத்தாகவும் இருந்திருக்கிறது. பதினெட்டு வருடங்கள் “மத்திய மெக்ஸிகோ” (Central Mexico) நாட்டிலும் “பஜா தீபகற்பத்திலும்” (Baja Peninsula) பணியாற்றினார். அங்கே, மறைப்பணிகளின் தலைவராக ஆனார்.

அரசியல் பிரவேசம்:
ஐக்கிய அமெரிக்க நாடுகளின் மிகப் பெரிய மாநிலமான “அலாஸ்காவில்” (Alaska) இருந்து ரஷ்ய படையெடுப்பு அச்சுறுத்தல் இருந்தது. ஒரு பிராந்தியத்தில் ரஷ்யாவைத் தாக்க ஒரு பயணத்தை மேற்கொள்ளுமாறு ஸ்பெயின் நாட்டின் அரசன் “மூன்றாம் சார்ள்ஸ்” (Charles III of Spain) உத்தரவிட்டார். இராணுவத்திலிருந்து ஒன்றும் ஆன்மீகத்திலிருந்து ஒன்றுமாக இரண்டு வெற்றியாளர்கள் தமது தேடலைத் தொடங்கினர். “ஜோஸ் டி கல்வெஸ்” (José de Galvez) செர்ராவை தற்போதைய “மாண்டேரே கலிபோர்னியாவில்” (Monterey, California) தம்முடனிருக்க அறிவுறுத்தினார். 1769ம் ஆண்டு, வடக்கே 900 மைல் தூரம் பயணித்த பிறகு “சேன் டியெகோ” (San Diego) மாநிலத்தில் முதல் மறைப்பணியை தொடங்கினார். அந்த வருடம் உணவுப் பொருட்களின் பற்றாகுறையால் கிட்டத்தட்ட பயணம் ரத்தானது. உள்ளூர் மக்களுடன் தங்குவதற்காண உறுதிமொழியாக, செர்ரா தமது இணை துறவி ஒருவருடன், புறப்பட திட்டமிட்ட நாளான மார்ச் 19, புனிதர் சூசையப்பர் திருவிழா நாள் தயாரிப்பாக நவநாள் செபம் செய்ய தொடங்கினர். குறிப்பிட்ட தினம் நிவாரண கப்பல் வந்தது.

தொடர்ந்து தொடங்கிய பிற மறை பணிகள்:
“மொண்டேரே/ கார்மேல்” (Monterey/Carmel) (1770); “புனித அன்டோனியோ மற்றும் புனித கேப்ரியல்” (San Antonio and San Gabriel) (1771); “புனித லூயிஸ் ஒபிஸ்போ” (San Luís Obispo) (1772); “புனித பிரான்சிஸ்கோ மற்றும் புனித ஜுவான் கேபிஸ்டிரனோ” (San Francisco and San Juan Capistrano) (1776); “சான்டா கிளாரா” (Santa Clara) (1777); “புனித போவேன்ச்சுரா” (San Buenaventura) (1782). செர்ராவின் மரணத்தின் பின்னர் இன்னும் பன்னிரண்டு மறைப்பணிகள் நிறுவப்பட்டன.

செர்ரா, பெரும் சாதனைகளை மேற்கொள்வதற்காக இராணுவ தலைவருடன் மெக்ஸிகோ நோக்கி மிக நீண்ட பயணம் மேற்கொண்டார். அவர் மரணமடையும் தருவாயில் சென்று சேர்ந்தார். செர்ரா விரும்பிய கணிசமான இதன் பின் விளைவுகள், இந்தியர்களையும் மறைப்பணிகளையும் பாதுகாக்கும் ஒழுங்கு முறையேயாகும். இது, கலிபோர்னியாவில் முதல் குறிப்பிடத்தக்க சட்டத்திற்கு அடிப்படையாக இருந்தது, இது பூர்வீக அமெரிக்கர்களுக்கான "உரிமைகளுக்கான மசோதா" ஆகும்.

அமெரிக்க ஆதிவாசிகள் ஸ்பேனிஷ் பார்வையில் மனிதரல்லாத வாழ்க்கை வாழ்வதால், துறவியர் அவர்களது சட்டபூர்வ பாதுகாவலர்களாக ஆனார்கள்.

செர்ராவின் மறைப்பணி வாழ்க்கை, குளிர் மற்றும் பசிக்கு எதிராகவும், இரக்கமேயற்ற இராணுவ தலைவர்கள் மற்றும், மரண பயம் ஏற்படுத்தும் கிறிஸ்தவர்களற்ற ஆதிவாசிகள் ஆகியோருக்கு எதிராகவும் ஏற்பட்ட நீண்ட யுத்தமாக அமைந்தது. அவரது தணியாத ஆர்வம், தினந்தோறும் இரவு செபத்தினால் – பெருமளவு முழு இரவும் - பூரணமாய் அமைந்தது.

செர்ரா 6,000க்கும் அதிகமான மக்களுக்கு திருமுழுக்கு அளித்தார். 5,000க்கும் அதிக மக்களுக்கு உறுதிப்பூசுதல் அளித்தார். அவர் கிட்டத்தட்ட உலகையே சுற்றி வந்தார். அவர் பூர்வீக அமெரிக்கர்களுக்கு நம்பிக்கையின் பரிசு மட்டுமல்லாது, ஒரு ஒழுக்கமான வாழ்க்கைத் தரத்தையும் கொண்டுவந்தார். செர்ரா அவர்களது அன்பை வென்றார், குறிப்பாக அவரது மரணத்தின் போது அவர்களின் துயரத்தால் சாட்சி பெற்றார்.

ஆதாரம்: விக்கிபீடியா

Sainte du jour

(01 juillet)

✠  Sainte Junípero Serra ✠

Né : 24 novembre 1713,
Pétra, Espagne

Décédé : 28 août 1784,
Carmel Mission Basilica Museum, Carmel-by-the-Sea, Californie, États-Unis

Mécénat : Vocations ;  Hispano-Américains ;  Californie;

Canonisé : 23 septembre 2015, Basilique du sanctuaire national de l'Immaculée Conception par le pape François

Fête : 28 août ;  1er juillet aux États-Unis

Parents : Margarita Ferrer, Antonio Serra

Frères et sœurs : Juana María

Serra a été béatifiée par le pape Jean-Paul II le 25 septembre 1988 dans la cité du Vatican.  Au milieu des dénonciations des tribus amérindiennes qui ont accusé Serra d'avoir présidé à une soumission coloniale brutale, le pape François a canonisé Serra le 23 septembre 2015 à la basilique du sanctuaire national de l'Immaculée Conception à Washington, D.C., lors de sa première visite aux États-Unis.  Les efforts missionnaires de Serra lui ont valu le titre d '« apôtre de Californie ».

Avant et après sa canonisation, la réputation et le travail missionnaire de Serra pendant l'occupation espagnole ont été condamnés par les critiques, qui citent de prétendues conversions obligatoires au catholicisme, suivies d'abus des convertis amérindiens.

Serra est née Miquel Josep Serra i Ferrer [citation nécessaire] (ce nom est catalan, en castillan c'est Miguel José Serra Ferrer) dans le village de Petra sur l'île de Majorque dans les îles Baléares au large de la côte méditerranéenne de l'Espagne.[14  ]  Son père Antonio Nadal Serra et sa mère Margarita Rosa Ferrer se sont mariés en 1707.

À l'âge de sept ans, Miquel travaillait dans les champs avec ses parents, aidait à cultiver le blé et les haricots et s'occupait du bétail.  Mais il a montré un intérêt particulier à visiter le couvent franciscain local à l'église de San Bernardino dans un pâté de maisons de la maison de la famille Serra.  Fréquentant l'école primaire des frères à l'église, Miquel a appris la lecture, l'écriture, les mathématiques, le latin, la religion et le chant liturgique, en particulier le chant grégorien.  Doué d'une belle voix, il s'est passionné pour la musique vocale.  Les frères le laissaient parfois rejoindre la chorale communautaire et chanter lors de fêtes religieuses spéciales.  Miquel et son père Antonio visitaient souvent le couvent pour des conversations amicales avec les franciscains.

À 16 ans, les parents de Miquel l'ont inscrit dans une école franciscaine de la capitale, Palma de Majorque, où il a étudié la philosophie.  Un an plus tard, il devient novice dans l'ordre franciscain.

Le 14 septembre 1730, environ deux mois avant son 17e anniversaire, Serra entra dans l'Ordre franciscain de Palma, plus précisément dans la branche alcantarine des Frères Mineurs, un mouvement de réforme de l'Ordre.  Le petit et frêle Serra entamait alors sa période de noviciat, une année rigoureuse de préparation pour devenir membre à part entière de l'Ordre franciscain.  Il a reçu le nom religieux de Junípero en l'honneur du frère Juniper, qui avait été parmi les premiers franciscains et un compagnon de François d'Assise. Le jeune Junípero, avec ses camarades novices, a juré de mépriser la propriété et le confort et de rester célibataire  .  Il lui restait encore sept ans pour devenir prêtre catholique ordonné.  Il s'est plongé dans des études rigoureuses de logique, de métaphysique, de cosmologie et de théologie.

La routine quotidienne au couvent suivait un horaire rigide : prières, méditation, chant choral, corvées physiques, lectures spirituelles et instruction.  Les frères se réveillaient chaque minuit pour une autre série de chants.  Les supérieurs de Serra ont découragé les lettres et les visiteurs.  Pendant son temps libre, il lisait avidement des histoires de frères franciscains parcourant les provinces d'Espagne et du monde entier pour gagner de nouvelles âmes pour l'église, souffrant souvent du martyre dans le processus.

En 1737, Serra devint prêtre et, trois ans plus tard, obtint une licence ecclésiastique pour enseigner la philosophie au Convento de San Francisco.  Son cours de philosophie, comprenant plus de 60 étudiants, a duré trois ans.  Parmi ses étudiants se trouvaient d'autres futurs missionnaires Francisco Palóu et Juan Crespí.[23]  À la fin du cours en 1743, Serra dit à ses étudiants : « Je ne désire rien de plus de vous que ceci, que lorsque la nouvelle de ma mort vous sera parvenue, je vous demande de dire pour le bien de mon âme : « Qu'il  reposez en paix.'  Je n'omettreai pas non plus de faire la même chose pour vous afin que nous atteindrons tous le but pour lequel nous avons été créés."

Serra était considéré comme intellectuellement brillant par ses pairs.  Il a obtenu un doctorat en théologie du Collège Lullian (fondé au XIVe siècle par Ramon Lull pour la formation des missionnaires franciscains) à Palma de Majorque, où il a également occupé la chaire de philosophie Duns Scotus jusqu'à ce qu'il rejoigne le Collège missionnaire de San Fernando.  du Mexique en 1749.

Au cours des cinq dernières années de Serra sur l'île de Majorque, la sécheresse et la peste ont affligé son village natal de Petra.  Serra rentrait parfois de Palma pour de brèves visites à ses parents - maintenant séparés - et leur apportait un soutien financier.  À une occasion, il a été appelé à la maison pour oindre son père gravement malade avec les derniers rites.  Lors d'une de ses dernières visites à Petra, Serra a trouvé sa jeune sœur Juana María proche de la mort.

En 1748, Serra et Palóu se confient leur désir de devenir missionnaires.  Serra, aujourd'hui âgé de 35 ans, était assuré d'une prestigieuse carrière de prêtre et d'érudit s'il restait à Majorque ;  mais il a fermement jeté son dévolu sur les terres païennes.  S'adressant à la bureaucratie coloniale de Madrid, Serra a demandé que lui et Palóu se lancent dans une mission étrangère.  Après avoir surmonté quelques obstacles administratifs, ils ont reçu l'autorisation et ont mis le cap sur Cadix, le port de départ des colonies espagnoles des Amériques.

En attendant de mettre les voiles, Serra a écrit une longue lettre à un collègue de retour à Majorque, l'exhortant à consoler les parents de Serra - maintenant dans la soixantaine - du départ imminent de leur fils unique.  "Ils [mes parents] apprendront à voir à quel point son joug est doux", a écrit Serra, "et qu'il changera pour eux le chagrin qu'ils peuvent maintenant éprouver en un grand bonheur. Ce n'est pas le moment de réfléchir ou de s'inquiéter des événements.  de la vie, mais plutôt de se conformer entièrement à la volonté de Dieu, en s'efforçant de se préparer à cette mort heureuse qui, de toutes les choses de la vie, est notre principale préoccupation.  Serra a demandé à son collègue de lire cette lettre à ses parents, qui n'avaient jamais fréquenté l'école.

Source : Wikipédia

†