Saint of the Day 02/July

Saint of the Day

(July 02)

✠  St. Oliver Plunkett ✠

Born: November 1, 1625, 
Loughcrew Cairns, Oldcastle, Ireland

Died: July 1, 1681, 
Tyburn, London

Patronage: Peace and Reconciliation in Ireland

Education: Pontifical Irish College

Canonized: 12 October 1975, Rome by Pope Paul VI

Place of burial: Downside Abbey, Stratton-on-the-Fosse, United Kingdom, more

Books: The Letters of Saint Oliver Plunkett, 1625-1681: Archbishop of Armagh and Primate of All Ireland,

Major shrine: St. Peter's Roman Catholic Church, Drogheda, Ireland

Feast: 1 & 2 July

Patronage: Peace and Reconciliation in Ireland

Oliver Plunkett was born on 1 November 1625 (earlier biographers gave his date of birth as 1 November 1629, but 1625 has been the consensus since the 1930s) in Loughcrew, County Meath, Ireland, to well-to-do parents with Hiberno-Norman ancestors. A grandson of James Plunket, 8th Baron Killeen (died 1595), he was related by birth to a number of landed families, such as the recently ennobled Earls of Roscommon, as well as the long-established Earls of Fingall, Lords Louth, and Lords Dunsany. Until his sixteenth year, the boy's education was entrusted to his cousin Patrick Plunkett, Abbot of St Mary's, Dublin and brother of Luke Plunkett, the first Earl of Fingall, who later became successively Bishop of Ardagh and of Meath. As an aspirant to the priesthood he set out for Rome in 1647, under the care of Father Pierfrancesco Scarampi of the Roman Oratory. At this time the Irish Confederate Wars were raging in Ireland; these were essentially conflicts between native Irish Catholics, English and Irish Anglicans and Nonconformists. Scarampi was the Papal envoy to the Catholic movement known as the Confederation of Ireland. Many of Plunkett's relatives were involved in this organisation.
He was admitted to the Irish College in Rome and proved to be an able pupil. He was ordained a priest in 1654, and deputed by the Irish bishops to act as their representative in Rome. Meanwhile, the Cromwellian conquest of Ireland (1649–53) had defeated the Catholic cause in Ireland; in the aftermath the public practice of Catholicism was banned and Catholic clergy were executed. As a result, it was impossible for Plunkett to return to Ireland for many years. He petitioned to remain in Rome and, in 1657, became a professor of theology. Throughout the period of the Commonwealth and the first years of Charles II's reign, he successfully pleaded the cause of the Irish Catholic Church, and also served as theological professor at the College of Propaganda Fide. At the Congregation of Propaganda Fide on 9 July 1669 he was appointed Archbishop of Armagh, the Irish primatial see, and was consecrated on 30 November at Ghent by the Bishop of Ghent, Eugeen-Albert, count d'Allamont. He eventually set foot on Irish soil again on 7 March 1670, as the English Restoration of 1660 had begun on a basis of toleration. The pallium was granted him in the Consistory of 28 July 1670.

After arriving back in Ireland, he tackled drunkenness among the clergy, writing: "Let us remove this defect from an Irish priest, and he will be a saint". The Penal Laws had been relaxed in line with the Declaration of Breda in 1660 and he was able to establish a Jesuit College in Drogheda in 1670. A year later 150 students attended the college, no fewer than 40 of whom were Protestant, making this college the first integrated school in Ireland. His ministry was a successful one and he is said to have confirmed 48,000 Catholics over a 4-year period. The government in Dublin, especially under the Lord Lieutenant of Ireland, the Duke of Ormonde (the Protestant son of Catholic parents) extended a generous measure of toleration to the Catholic hierarchy until the mid-1670s. Plunkett was executed in Tyburn, England on the 1st July 1681. He was hanged, drawn, and quartered for treason and “promoting the Roman faith."

Source : Wikipedia

இன்றைய புனிதர் 

(ஜூலை 02)

✠ புனிதர் ஒலிவர் ப்லங்கெட் ✠
(St. Oliver Plunkett)

 மறைசாட்சி, பேராயர், அனைத்து அயர்லாந்தின் பிரதான கிறிஸ்தவ குரு :
(Martyr, Archbishop and Primate of All Ireland)

பிறப்பு : நவம்பர் 1, 1625
லௌஃப்க்ரூ, மீத், அயர்லாந்து
(Loughcrew, County Meath, Ireland)

இறப்பு : ஜூலை 1, 1681 (வயது 55)
டைபர்ன், லண்டன், இங்கிலாந்து
(Tyburn, London, England)

ஏற்கும் சமயம் :
ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை
(Roman Catholic Church)

முக்திபேறு பட்டம் : மே 23, 1920
திருத்தந்தை பதினைந்தாம் பெனடிக்ட்
(Pope Benedict XV)

புனிதர் பட்டம் : அக்டோபர் 12, 1975
திருத்தந்தை ஆறாம் பவுல்
(Pope Paul VI)

முக்கிய திருத்தலம் :
புனித பீட்டர்ஸ் ரோமன் கத்தோலிக்க ஆலயம், டிரோகேடா, அயர்லாந்து
(St. Peter's Roman Catholic Church, Drogheda, Ireland)

பாதுகாவல் :
அயர்லாந்தின் அமைதி மற்றும் நல்லிணக்கம்
(Peace and Reconciliation in Ireland)

நினைவுத் திருநாள் : ஜூலை 01 &  02

புனிதர் ஒலிவர் ப்லங்கெட், "அர்மாக்" உயர்மறைமாவட்டத்தின் ரோமன் கத்தோலிக்க பேராயரும் (Roman Catholic Archbishop of Armagh), அனைத்து அயர்லாந்தின் பிரதான கிறிஸ்தவ குருவும் (Primate of All Ireland) ஆவார்.

கி.பி. 1625ம் ஆண்டு, அயர்லாந்து நாட்டின் "லௌக்ரூ", "மீத்" (Loughcrew, County Meath, Ireland) பிராந்தியத்தில் வசதியான குடும்பத்தில் பிறந்த இவர், தமது பதினாறு வயது வரை "டப்லினிலுள்ள"(Dublin) "தூய மரியாளின் துறவு மடத்தின் மடாதிபதியான"(Abbot of St Mary's) உறவினரிடம் கல்வி கற்றார். குருத்துவ கல்வியில் நாட்டம் கொண்ட ஒலிவர் ப்லங்கெட், 1647ம் ஆண்டு ரோம் பயணித்தார். இதே வேளையில் அயர்லாந்தில் "ஐரிஷ் கூட்டமைப்பு யுத்தங்கள் அல்லது பதினோரு ஆண்டு கால போர்" (Irish Confederate Wars or Eleven Years' War) தொடங்கியது. இந்த பதினோரு ஆண்டு கால யுத்தங்கள், முக்கியமாக "ஐரிஷ் குடி ரோமன் கத்தோலிக்கர்கள்", "ஆங்கிலேயர்"மற்றும் "ஐரிஷ் ஆங்கிலிகன்"மற்றும் "புராட்டஸ்டன்ட்"(Native Irish Roman Catholics, English and Irish Anglicans and Protestants) சபையினரிடையே நடந்தது.

ஒலிவர் ப்லங்கெட், ரோம் நகரிலுள்ள ஐரிஷ் கல்லூரியில் (Irish College in Rome) இணைந்தார். 1654ம் ஆண்டு குருத்துவ அருட்பொழிவு செய்விக்கப்பட்ட இவர், ஐரிஷ் ஆயர்களால் ரோம் நகரில் அவர்களது பிரதிநிதியாக நியமிக்கப்பட்டார். இதற்கிடையில் அயர்லாந்தின் "க்ராம்வெல்லியன் வெற்றி"(Cromwellian conquest of Ireland), (1649-53) அயர்லாந்தில் ரோமன் கத்தோலிக்க மதத்தை தோற்கடித்தது. அதன் பின்னர், ரோமன் கத்தோலிக்க பொது நடைமுறைகள் தடை செய்யப்பட்டன. மற்றும், ரோமன் கத்தோலிக்க மத குருமார்கள் தூக்கிலிடப்பட்டனர். இதன் விளைவாக, ப்லங்கெட் பல ஆண்டுகாலம் அயர்லாந்து திரும்ப இயலாமல் போனது. ரோம் நகரிலேயே தங்கிவிட்ட ப்லங்கெட் 1657ம் ஆண்டு இறையியல் பேராசிரியரானார். பிரச்சார கல்லூரியில் (College of Propaganda Fide) பணியாற்றினார். 1669ம் ஆண்டு, ஜூலை மாதம், 9ம் தேதி, அக்கல்லூரி அர்ச்சிக்கப்பட்ட அன்று, அவர் "அர்மாக்"பேராயராக (Archbishop of Armagh) நியமிக்கப்பட்டார். அதே வருடம், நவம்பர் மாதம், 30ம் தேதி, "கென்ட்"ஆயர் (Bishop of Ghent) "யூஜின்-ஆல்பர்ட்"(Eugeen-Albert) என்பவரால் அருட்பொழிவு செய்விக்கப்பட்டார். இறுதியில், 1670ம் ஆண்டு, மார்ச் மாதம், ஏழாம் தேதியன்று, ப்லங்கெட் ஐரிஷ் மண்ணில் மீண்டும் காலடி வைத்தார்.

ப்லங்கெட், அயர்லாந்து திரும்பிய பின்னர், சில குருமார்கள் மத்தியிலிருந்த போதைப் பழக்கத்தை நீக்கும் பணியை கையாண்டார். அயர்லாந்தை ஆண்ட இங்கிலாந்து அரசர் "இரண்டாம் சார்ளசின்" (Charles II of England) "பிரேடா"(Declaration of Breda) பிரகடனத்தின்படி, 1660ம் ஆண்டு, தண்டனை சட்டங்கள் (Penal Laws) தளர்த்தப்பட்டன. ஆகவே, ப்லங்கெட் 1670ம் ஆண்டு, "ட்ரோகேடா" (Drogheda) நகரில் ஒரு இயேசு சபை கல்லூரியை (Jesuit College) நிறுவினார். ஒரு வருட காலத்தின் பின்னர் அக்கல்லூரியின் மாணவர் எண்ணிக்கை 150 ஆக இருந்தது. அதில், 40 பேர் எதிர் திருச்சபைகளைச் (Protestant) சேர்ந்த மாணவர்களாவர். இக்கல்லூரியை அயர்லாந்தின் முதல் ஒருங்கிணைந்த கல்லூரியாக ஆக்கினார். திருச்சபைக்கான இவரது ஊழியம் வெற்றிகரமாக இருந்தது. நான்கே வருட காலத்தில், 48,000 கத்தோலிக்கர்களுக்கு உறுதிப்பூசுதல் வழங்கினார்.

அதன்பின்னர், ஏறக்குறைய 1673ம் ஆண்டு, கத்தோலிக்கர்களுக்கு எதிரான அலை வீசத் தொடங்கி, துன்புருத்தல்களாக மாறியது. பேராயர் ப்லங்கெட் தமது மறைப்பணிகளை இரகசியமாகவும் மாறு வேடத்திலும் செய்யும் நிலைக்கு தள்ளப்பட்டார். அவரது அநேக குருக்கள் நாடு கடத்தப்பட்டனர். பள்ளிகள் மூடப்பட்டன. தேவாலய திருப்பலிகள் இரகசியமாக நடைபெற்றன. கத்தோலிக்க பள்ளிகளும், குரு மாணவர்களின் கல்லூரிகளும் ஒடுக்கப்பட்டன. இவரது பங்கில் நடக்கும் எத்தகைய அரசியல் நிகழ்வுகளுக்கும், கிளர்ச்சிகளுக்கும் பேராயர் என்ற காரணத்தால் ப்லங்கெட் பொறுப்பாக்கப்பட்டார்.

கி.பி. 1679ம் ஆண்டு கைது செய்யப்பட்டு டப்லின் கோட்டையில் (Dublin Castle) சிறை வைக்கப்பட்ட பேராயர் ப்லங்கெட், விசாரணைக்காக லண்டன் மாநகர் கொண்டு செல்லப்பட்டார். 15 நிமிடங்கள் திட்டமிட்டபடி, கலகம் விளைவித்த குற்றவாளியாக நீதிபதி அறிவித்தார். 1681ம் ஆண்டு, ஜூலை மாதம், முதல் தேதியன்று, "டைபர்ன்"(Tyburn) கிராமத்தில், அவர் தூக்கிலிடப்பட்டார்.

ஆதாரம்: விக்கிபீடியா

Sainte du jour

(02 juillet)

✠  Saint-Oliver Plunkett ✠

Né : 1er novembre 1625,
Loughcrew Cairns, Oldcastle, Irlande

Décédé : 1 juillet 1681,
Tyburn, Londres

Mécénat : Paix et réconciliation en Irlande

Éducation : Collège irlandais pontifical

Canonisé : 12 octobre 1975, Rome par le pape Paul VI

Lieu d'inhumation : Downside Abbey, Stratton-on-the-Fosse, Royaume-Uni, plus

Livres : Les lettres de Saint Oliver Plunkett, 1625-1681 : archevêque d'Armagh et primat de toute l'Irlande,

Sanctuaire majeur : Église catholique romaine Saint-Pierre, Drogheda, Irlande

Fête : 1 & 2 juillet

Mécénat : Paix et réconciliation en Irlande

Oliver Plunkett est né le 1er novembre 1625 (les biographes précédents ont donné sa date de naissance au 1er novembre 1629, mais 1625 est le consensus depuis les années 1930) à Loughcrew, comté de Meath, Irlande, de parents aisés avec Hiberno-Norman  les ancêtres.  Petit-fils de James Plunket, 8e baron Killeen (décédé en 1595), il était lié par naissance à un certain nombre de familles terriennes, telles que les comtes de Roscommon récemment anoblis, ainsi que les comtes de Fingall établis de longue date, Lords Louth et  Lords Dunsany.  Jusqu'à sa seizième année, l'éducation du garçon fut confiée à son cousin Patrick Plunkett, abbé de St Mary's, Dublin et frère de Luke Plunkett, premier comte de Fingall, qui devint plus tard successivement évêque d'Ardagh et de Meath.  En tant qu'aspirant à la prêtrise, il partit pour Rome en 1647, sous la garde du père Pierfrancesco Scarampi de l'Oratoire romain.  À cette époque, les guerres confédérées irlandaises faisaient rage en Irlande ;  il s'agissait essentiellement de conflits entre catholiques irlandais de souche, anglicans anglais et irlandais et non-conformistes.  Scarampi était l'envoyé papal du mouvement catholique connu sous le nom de Confédération d'Irlande.  De nombreux parents de Plunkett étaient impliqués dans cette organisation.
Il a été admis au Irish College de Rome et s'est avéré être un élève compétent.  Il fut ordonné prêtre en 1654 et délégué par les évêques irlandais pour agir comme leur représentant à Rome.  Pendant ce temps, la conquête cromwellienne de l'Irlande (1649-1653) avait vaincu la cause catholique en Irlande ;  dans la foulée, la pratique publique du catholicisme a été interdite et le clergé catholique a été exécuté.  En conséquence, il était impossible pour Plunkett de retourner en Irlande pendant de nombreuses années.  Il demanda à rester à Rome et, en 1657, devint professeur de théologie.  Tout au long de la période du Commonwealth et des premières années du règne de Charles II, il a plaidé avec succès la cause de l'Église catholique irlandaise et a également été professeur de théologie au College of Propaganda Fide.  À la Congrégation de Propaganda Fide, le 9 juillet 1669, il fut nommé archevêque d'Armagh, le siège primatial irlandais, et consacré le 30 novembre à Gand par l'évêque de Gand, Eugeen-Albert, comte d'Allamont.  Il finit par remettre le pied sur le sol irlandais le 7 mars 1670, la Restauration anglaise de 1660 ayant commencé sur la base de la tolérance.  Le pallium lui fut accordé lors du Consistoire du 28 juillet 1670.

De retour en Irlande, il s'attaque à l'ivresse du clergé en écrivant : « Enlevons ce défaut à un prêtre irlandais, et il sera un saint ».  Les lois pénales avaient été assouplies conformément à la Déclaration de Breda en 1660 et il a pu établir un collège jésuite à Drogheda en 1670. Un an plus tard, 150 étudiants fréquentaient le collège, dont pas moins de 40 étaient protestants, ce qui en faisait un collège.  la première école intégrée en Irlande.  Son ministère a été un succès et il aurait confirmé 48 000 catholiques sur une période de 4 ans.  Le gouvernement de Dublin, en particulier sous le Lord Lieutenant d'Irlande, le duc d'Ormonde (le fils protestant de parents catholiques) a étendu une généreuse mesure de tolérance à la hiérarchie catholique jusqu'au milieu des années 1670.  Plunkett a été exécuté à Tyburn, en Angleterre, le 1er juillet 1681. Il a été pendu, tiré et écartelé pour trahison et « promotion de la foi romaine ».

Source : Wikipédia

†