Saint of the day 31/March

இன்றைய புனிதர் 

(மார்ச் 31) 

✠ பாரசீக புனிதர் பெஞ்சமின் ✠ 

திருத்தொண்டர் மற்றும் மறைசாட்சி: 

பிறப்பு: கி.பி. 329

பாரசீகம் 

இறப்பு: கி.பி. 424

பாரசீகம் 

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

கிழக்கு மரபுவழி திருச்சபை 

நினைவுத் திருநாள்: மார்ச் 31 

பாதுகாவல்: மறை பிரசங்கிப்பாளர்கள் 

புனிதர் பெஞ்சமின், கி.பி. 424ம் ஆண்டு, பாரசீகம் நாட்டில் துன்புறுத்தப்பட்டு மரித்த திருத்தொண்டரும், மறை சாட்சியுமாவார். 

ஐந்தாம் நூற்றாண்டின் தொடக்கத்தில், பாரசீகத்தை ஆண்ட அரசர்கள் "முதலாம் இஸ்டகெர்ட்" முதல், அதன்பின்னர் முடிசூடிய அவனது மகனும் அரசனுமான "ஐந்தாம் வாரேன்ஸ்"  ஆகியோரின் ஆட்சி காலத்தில், சுமார் நாற்பது ஆண்டு காலம் கிறிஸ்தவர்கள் துன்புறுத்தப்பட்டனர்.

கிறிஸ்தவர்களின் கோவில்கள் அழிக்கப்பட்டன. கி.பி. 421ம் ஆண்டு அரசன் "முதலாம் இஸ்டகெர்ட்" இறந்து விடவே, அவருடைய மகன் "ஐந்தாம் வாரேன்ஸ்" அரசனானான். தந்தை விட்டுச்சென்ற கிறிஸ்தவ துன்புறுத்தலை இவனும் தொடர்ந்தான். சுமார் நாற்பது ஆண்டு காலம் இந்த கொடிய கிறிஸ்தவ துன்புறுத்தல் நடந்தது. இவனது காலத்தில் துன்புறுத்தல் மிகவும் கொடூரமாகவும் சித்திரவதைகளாகவும் இருந்தன. 

இங்கனம் துன்புறுத்தப்பட்டவர்களில் ஒருவர் திருத்தொண்டர் பெஞ்சமின் ஆவார். கிறிஸ்தவ விசுவாசம் காரணமாக ஒரு வருட காலம் இவரை சிறையில் அடைத்தார்கள். 

"கிறிஸ்தவ வேதத்தைப்பற்றி பேசக்கூடாது; மறை போதனை கூடாது" என்ற நிபந்தனைகளின்பேரில் "கிழக்கத்திய ரோமப் பேரரசர் இரண்டாம் தியோடோசியஸ்", தமது தூதுவர் ஒருவர் மூலம் இவருக்கு விடுதலை பெற்றுக் கொடுத்தார். 

இவரோ "கிறிஸ்துவைப்பற்றி பேசுவது எனது கடமை; நான் மெளனமாக இருக்க முடியாது" என்று கூறினார். இவரைப் பிடித்து கருணையற்ற வகையிலும், மிகவும் கொடிய வகையிலும் வதைத்தனர். இவரது கைகள் மற்றும் கால்களின் நகக்கண்களிலும் உடலின் மென்மையான பாகங்களிலும் கூரிய ஊசியால் குத்தப்பட்டார். மீண்டும் மீண்டும் இத்தகைய சித்திரவதைகள் தொடரவே, வேதனை தாங்க இயலாத பெஞ்சமின் மரணமடைந்தார். 

பாரசீகம் பற்றிய சிறு குறிப்பு:

பாரசீகம், தென்மேற்கு ஆசியாவின் ஒரு முன்னாள் நாடு ஆகும். கி.மு. ஆறாம் நூற்றாண்டில் பழமை வாய்ந்த பாரசீக நாடு, "அகேமெனிட் வம்சத்தின்"  இராச்சியமாக ஆனது. "பெரிய சைரஸின்"  கீழே, மேற்கு ஆசியா, எகிப்து, கிழக்கு ஐரோப்பாவின் சில பகுதிகளை உள்ளடக்கிய சக்திமிக்க பெரும் பேரரசாக மாறியது. இறுதியில், கி.பி. 330ம் ஆண்டு, மாவீரர் அலெக்சாண்டரால்  வீழ்த்தப்பட்டது. பின்னர், பாரசீக நாடு கி.பி. 633 முதல் 651ம் ஆண்டு வரையான காலத்தில் "அரபு முஸ்லிம்களால்"  கைப்பற்றப்பட்டது. கி.பி. 1935ம் ஆண்டு, பாரசீக நாடு "ஈரான்" என பெயர் மாற்றம் செய்யப்பட்டது. 

____________________

       English 🇳🇿

--------------------------------

Saint of the Day 

(March 31) 

✠ St. Benjamin of Persia ✠ 

Deacon and Martyr: 

Born: 329 AD

Persia 

Died: 424 AD

Persia 

Venerated in:

Roman Catholic Church

Eastern Orthodox Church

Oriental Orthodox Church 

Feast: March 31 

Benjamin was a deacon martyred circa 424 in Persia. Benjamin was executed during a period of persecution of Christians that lasted forty years and through the reign of two Persian kings: Isdegerd I, who died in 421, and his son and successor, Varanes V. King Varanes carried on the persecution with such great fury that Christians were submitted to the cruellest tortures. 

It was the fifth century and Yezdegerd, son of Sapor III, was ruling Persia. There was little persecution of Christians during this time, however, a Christian bishop named Abdas changed that. Abdas, in his zeal and out of righteous anger toward idolatry, burned the Temple of Fire, the sacred sanctuary of the Persians. This act infuriated King Yezdegerd and he declared that Bishop Abdas would either rebuild the Persian temple or the king would burn all the Christian churches. 

When Abdas refused to obey the king’s command, he carried out his order and had all the Christian churches utterly destroyed. Abdas was put to death and a great persecution of Christians in Persia began which lasted for the next forty years. Even though Yezdegerd died in 421, his son, Varanes continued the persecution. Under the reign of this ruler, Christians were subject to heinous and cruel torture. 

One Christian who was living during this time was Benjamin. Benjamin was a deacon who was serving time in prison for openly declaring his Christian faith. He had been in prison for a year when an ambassador of the Emperor of Constantinople was able to secure his release. The condition of his release, however, was that he would not speak about his faith. Apparently, the ambassador consented to this condition on Benjamin’s behalf in order to obtain his release, but Benjamin was not about to be silenced. He said it was his duty to evangelize and tell others about Christ and there was no way he would be quiet. Therefore, he continued his preaching and was again arrested and brought before King Varanes. This evil king ordered that reeds be pushed under his fingernails and in other areas of his body to inflict great pain and then be pulled out. This cruel procedure was repeated many times. He was then impaled by thrusting a long stake into his bowels up through his body, ripping through vital organs. Thus, Benjamin became a martyr for his Christian faith in the year 424. 

Lessons:

Benjamin took seriously the words of our Lord Who who said, “whosoever shall deny Me before men, he will I also deny before My Father which is in heaven” (Mt 10:33). Benjamin would not deny the Lord and so he suffered the terrible consequences thrust upon him by evil rulers. Unless we are willing to lose our lives for Christ’s sake, we will not inherit His Kingdom, nor should we. Today, give your heart to Jesus and live your life for Him, that He may prepare a place for you in His Eternal Kingdom. 

Prayer:

Dear Jesus, May we never fear to voice our love for You. We pray that, like Saint Benjamin, we witness our faith always, even in the face of adversity. Amen!

______________

       Franch 🇫🇷

-------------------------

Saint du jour 

(31 mars) 

✠ Saint Benjamin de Perse ✠ 

Diacre et martyr: 

Né: 329 AD

Perse 

Mourut: 424 AD

Perse 

Vénéré en:

une église catholique romaine

Église orthodoxe orientale

Église orthodoxe orientale 

Fête: 31 mars 

Benjamin était un diacre martyr vers 424 en Perse.  Benjamin a été exécuté pendant une période de persécution des chrétiens qui a duré quarante ans et sous le règne de deux rois persans: Isdegerd I, décédé en 421, et son fils et successeur, Varanes V.Le roi Varanes a poursuivi la persécution avec une telle fureur.  que les chrétiens étaient soumis aux tortures les plus cruelles. 

C'était au cinquième siècle et Yezdegerd, fils de Sapor III, régnait sur la Perse.  Il y avait peu de persécution des chrétiens pendant cette période, cependant, un évêque chrétien nommé Abdas a changé cela.  Abdas, dans son zèle et par juste colère contre l'idolâtrie, a brûlé le Temple du Feu, le sanctuaire sacré des Perses.  Cet acte a exaspéré le roi Yezdegerd et il a déclaré que l'évêque Abdas reconstruirait le temple persan ou que le roi brûlerait toutes les églises chrétiennes. 

Quand Abdas a refusé d’obéir à l’ordre du roi, il a exécuté son ordre et a fait détruire complètement toutes les églises chrétiennes.  Abdas a été mis à mort et une grande persécution des chrétiens en Perse a commencé qui a duré pendant les quarante années suivantes.  Même si Yezdegerd est mort en 421, son fils Varanes a continué la persécution.  Sous le règne de ce dirigeant, les chrétiens étaient soumis à des tortures odieuses et cruelles. 

Un chrétien qui vivait à cette époque était Benjamin.  Benjamin était un diacre qui purgeait une peine de prison pour avoir ouvertement déclaré sa foi chrétienne.  Il était en prison depuis un an lorsqu'un ambassadeur de l'empereur de Constantinople put obtenir sa libération.  Cependant, la condition de sa libération était qu'il ne parlait pas de sa foi.  Apparemment, l’ambassadeur a consenti à cette condition au nom de Benjamin afin d’obtenir sa libération, mais Benjamin n’était pas sur le point d’être réduit au silence.  Il a dit qu'il était de son devoir d'évangéliser et de parler de Christ aux autres et qu'il était impossible qu'il se taise.  Par conséquent, il a continué sa prédication et a été de nouveau arrêté et amené devant le roi Varanes.  Ce roi maléfique a ordonné que les roseaux soient poussés sous ses ongles et dans d'autres zones de son corps pour infliger une grande douleur, puis être retirés.  Cette procédure cruelle a été répétée plusieurs fois.  Il a ensuite été empalé en enfonçant un long pieu dans ses intestins à travers son corps, déchirant les organes vitaux.  Ainsi, Benjamin est devenu un martyr pour sa foi chrétienne en l'an 424. 

Cours:

Benjamin a pris au sérieux les paroles de notre Seigneur qui a dit: «Quiconque me reniera devant les hommes, je le renierai aussi devant mon Père qui est dans les cieux» (Mt 10, 33).  Benjamin n'a pas renié le Seigneur et il a donc subi les terribles conséquences que lui ont imposées les dirigeants maléfiques.  À moins que nous ne soyons disposés à perdre nos vies pour l'amour du Christ, nous n'hériterons pas de son royaume, et nous ne le devrions pas non plus.  Aujourd'hui, donnez votre cœur à Jésus et vivez votre vie pour lui, afin qu'il vous prépare une place dans son royaume éternel. 

Prière:

Cher Jésus, Puissions-nous ne jamais craindre d'exprimer notre amour pour Toi.  Nous prions pour que, comme saint Benjamin, nous soyons toujours témoins de notre foi, même face à l'adversité.  Amen!