Saint of the day 28/April

இன்றைய புனிதர் 

(ஏப்ரல் 28) 

✠ புனிதர் லூயிஸ் டி மோன்ட்ஃபோர்ட் ✠ 

எழுத்தாளர், குரு, ஒப்புரவாளர்: 

பிறப்பு: ஜனவரி 31, 1673

மான்ட்ஃபோர்ட்-சுர்-மியூ, ஃபிரான்ஸ் 

இறப்பு: ஏப்ரல் 28, 1716 (வயது 43)

செயிண்ட்-லாரன்ட்-சுர்-சாவ்ரே 

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை 

முக்திப்பேறு பட்டம்: கி.பி 1888

திருத்தந்தை பதின்மூன்றாம் லியோ 

புனிதர் பட்டம்: ஜூலை 20, 1947

திருத்தந்தை பன்னிரெண்டாம் பயஸ் 

நினைவுத் திருநாள்: ஏப்ரல் 28 

செயின்ட் லூயிஸ் டி மான்ட்ஃபோர்ட் ஒரு ஃபிரெஞ்சு ரோமன் கத்தோலிக்க குருவும், ஒப்புரவாளரும் ஆவார். அவர் வாழ்ந்திருந்த காலத்தில், ஒரு போதகராக அறியப்பட்ட அவர், திருத்தந்தை பதினோராம் கிளெமென்ட் அவர்களால் ஒரு மிஷனரி அப்போஸ்தலராக நியமிக்கப்பட்டார். 

பிரசங்கிக்கவும், போதிக்கவும் செய்திருந்த இவர், பல்வேறு புத்தகங்கள் எழுதவும் நேரம் ஒதுக்கினார். அவர் எழுதிய புத்தகங்கள், பண்டைய கத்தோலிக்க தலைப்புகளாகவும் மாறின. மற்றும், அவை திருத்தந்தையர் பலரின் செல்வாக்கினையும் பெற்றன. ஆசீர்வதிக்கப்பட்ட கன்னி மரியாள் மீதான அவரது குறிப்பிட்ட பக்தியும், மற்றும் ஜெபமாலை ஜெபிக்கும் அவரது வழக்கத்திற்காகவும் மான்ட்ஃபோர்ட் பிரபலமானார். 

அன்னை மரியாளை பற்றின இறையியல் துறையின் ஆரம்பகால எழுத்தாளர்களில் ஒருவராக மான்ட்ஃபோர்ட் கருதப்படுகிறார். அன்னை கன்னி மரியாளின் மீதான பக்திகளைப் பற்றிய அவரது மிகவும் குறிப்பிடத்தக்க படைப்புகள், "ஜெபமாலை ஜெபித்தலின் இரகசியம்" மற்றும் "மரியாளின் மீதான உண்மையான பக்தி" ஆகியனவற்றினை உள்ளடக்கியவையாகும். 

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை, திருத்தந்தை பன்னிரெண்டாம் பயஸ் அவர்களால், கி.பி. 1947ம் ஆண்டு, ஜூலை மாதம், 20ம் நாளன்று, மான்ட்ஃபோர்டை புனிதராக அருட்பொழிவு செய்தது. "கியாகோமோ பாரிசினி" என்பவரால் உருவாக்கப்பட்ட ஒரு "நிறுவனர்கள் சிலை" தூய பேதுரு பேராலயத்தில் தெற்கு பீடத்தின் மேல் பகுதியில் அமைந்துள்ளது. 

இவர், கி.பி. 1673ம் ஆண்டு, "மான்ட்ஃபோர்ட்-சுர்-மியூ' நகரில் பிறந்தார். இவரது தந்தையின் பெயர், "ஜீன்-பாப்டிஸ்ட்" ஆகும். இவரது தாயாரின் பெயர், "ஜீன் ராபர்ட் கிரிக்னியன்" ஆகும். இவரது பெற்றோருக்குப் பிறந்த பதினெட்டு குழந்தைகளில், இவர் மூத்த குழந்தை ஆவார். அவரது தந்தை, பத்திரங்களுக்குச் சட்டபூர்வ அங்கீகாரமளிக்கும் ஒரு வழக்கறிஞர் - நோட்டரி ஆவார். லூயிஸ்-மேரி தனது குழந்தை பருவத்தையும், சிறுவர் பருவத்தையும், மான்ட்ஃபோர்டிலிருந்து சில கிலோமீட்டர் தொலைவில் உள்ள "இஃபெண்டிக்" நகரில் கழித்தார். அங்கு அவரது தந்தை ஒரு பண்ணை வாங்கினார். தனது 12 வயதில், ரென்னஸில் உள்ள "செயின்ட் தாமஸ் பெக்கட்டின்" இயேசுசபை கல்லூரியில் அனுமதிக்கப்பட்டார். அங்கு அவரது மாமா ஒருவர், பங்குத் தந்தையாக இருந்தார். 

ரென்னஸில் உள்ள செயின்ட் தாமஸ் பள்ளியில், தனது சாதாரண படிப்பின் முடிவில், அவர் தத்துவம் மற்றும் இறையியல் பற்றிய ஆய்வுகளைத் தொடங்கினார். வேறு சில குருக்களின் வழிகாட்டுதலின் கீழ், அவர் ஏழைகளிடையே மறைப்பணிகளை பிரசங்கிக்க தூண்டப்பட்டார். மேலும், அவர் ஆசீர்வதிக்கப்பட்ட அன்னை கன்னி மரியாள் மீதான தனது வலுவான பக்தியை வளர்த்துக் கொள்ளத் தொடங்கினார். 

கி.பி. 1693ம் ஆண்டின் இறுதியில், புகழ்பெற்ற செயிண்ட்-சல்பைஸின் கருத்தரங்கில் படிப்பதற்காக பாரிஸ் நகருக்குச் செல்ல அவருக்கு ஒரு பயனாளி மூலம் வாய்ப்பு கிட்டியது. அவர் பாரிஸுக்கு வந்தபோது, அவரின் பயனாளி அவருக்கு போதுமான பணம் வழங்கவில்லை என்பதை அறிந்துகொண்டார். எனவே அவர் அடுத்தடுத்து பயணிகள் தாங்கும் இல்லம் ஒன்றில் தங்கியிருந்தார். மிகவும் ஏழைகள் மத்தியில் வாழ்ந்தார். இதற்கிடையில் சோர்போன் பல்கலைக்கழகத்தில் இறையியல் விரிவுரைகளுக்கும் சென்றார். இரண்டு வருடங்களுக்கும் குறைவான காலத்திற்குப் பிறகு, அவர் மிகவும் நோய்வாய்ப்பட்டு மருத்துவமனையில் சேர வேண்டியிருந்தது. இரத்தக் கசிவு நோய்க்காக அவர் மருத்துவமனையில் அனுமதிக்கப்பட்டார். 

மருத்துவமனையில் இருந்து வெளிவந்ததும், ஃபிரென்ச் கத்தோலிக்க குருவான "ஜீன்-ஜேக்குவஸ் ஒலியர்" அவர்களால் நிறுவப்பட்ட, "லிட்டில் செயிண்ட்-சல்பைஸ்" அவருக்கு ஒரு இடம் ஒதுக்கப்பட்டிருந்ததை அறிந்து ஆச்சரியமுற்றார். அவர் ஜூலை 1695ல் பிரவேசித்தார். அங்கே அவர் நூலகராக நியமிக்கப்பட்டதால், செயிண்ட்-சல்பிஸில் அவர் இருந்த காலத்தில், ஆன்மீகம் மற்றும் குறிப்பாக கிறிஸ்தவ வாழ்க்கையில் அன்னை கன்னி மரியாளின் இடத்தைப் பற்றிய கிடைக்கக்கூடிய பெரும்பாலான படைப்புகளைப் படிக்க அவருக்கு வாய்ப்பளித்தது. இது, பின்னர் புனித ஜெபமாலை ஜெபிப்பதிலும், மற்றும் அவரது புகழ்பெற்ற புத்தகமான, "ஜெபமாலையின் இரகசியம்" ஆகியவற்றில் கவனம் செலுத்த வழிவகுத்தது. 

கி.பி. 1700ம் ஆண்டு, ஜூன் மாதம், குருத்துவ அருட்பொழிவு பெற்ற இவர், ஃபிரான்ஸ் நாட்டின் நகரான "நாந்தேஸ்" நகருக்கு அனுப்பப்பட்டார். கனடா நாட்டின் "புதிய பிரெஞ்சு காலனி" ஆகிய வெளிநாட்டு பகுதிகளுக்கு மறைப்பணி பயணங்களுக்குச் செல்வதே அவரது பெரும் விருப்பமாக இருந்தது. ஆனால் அவரது ஆன்மீக இயக்குனர் அதற்கு எதிராக அறிவுறுத்திய காரணத்தால், அவரால் அது இயலாமல் போனது. இந்த காலகட்டத்தின் அவரது கடிதங்கள், பிரசங்கிக்க வாய்ப்பில்லாததால் அவர் விரக்தியடைந்ததைக் காட்டுகிறது. 

கி.பி. 1700ம் ஆண்டு, நவம்பர் மாதம், டொமினிக்கன் மூன்றாம் சபையில் இணைந்த இவர், ஜெபமாலை பிரசங்கிக்க மட்டுமல்லாமல், ஜெபமாலை குழுக்களையும் உருவாக்க அனுமதி கேட்டார். ஆசீர்வதிக்கப்பட்ட கன்னி மரியாளின் மதிப்பு, மற்றும் பாதுகாப்பின் கீழே, மறைப்பணிகள் மற்றும் தியானங்களைப் பிரசங்கிக்க சிறு சிறு குருக்களின் அமைப்புகளைத் தொடங்க அவர் பரிசீலிக்கத் தொடங்கினார். இது இறுதியில் எனும் மறைப்பணி சபை நிறுவனத்தை உருவாக்க வழிவகுத்தது. இந்த நேரத்தில், அவர் மத்திய மேற்கு ஃபிரான்ஸ் நாட்டின், போய்ட்டியர்ஸ் நகரின் மருத்துவமனையின் சிற்றாலய குருவாக நியமிக்கப்பட்டார். முதலில் அவர் அருளாளர் "மேரி லூயிஸ் டிரிச்செட்"டை சந்தித்தார். அந்த சந்திப்பு மேரி லூயிஸின் 34 ஆண்டு ஏழைகளுக்கான சேவையின் தொடக்கமாக அமைந்தது. 

திருத்தந்தை பதினோராம் கிளமென்ட் அவர்களிடம், தாம் மேற்கொண்டு என்ன செய்யவேண்டும் என்ற ஆலோசனை கேட்பதற்காக இவர், ரோம் நகர் பயணித்தார். இவரது உண்மையான மறைப்பணிகளை அங்கீகரித்த திருத்தந்தை, ஃபிரான்ஸ் நாட்டில் அதன் பயிற்சிக்கு ஏராளமான வாய்ப்புகள் இருப்பதாக அவரிடம் கூறி, "அப்போஸ்தலிக் மிஷனரி" என்ற பட்டத்துடன் அவரை திருப்பி அனுப்பினார். 

மான்ட்ஃபோர்டின் 16 ஆண்டுகால குருத்துவ பணிகள் மற்றும், மெர்வென்ட் குகையிலும் வனத்தின் அழகுக்கு மத்தியில், மோன்ட்ஃபோர்ட் கிராமத்திற்கு அருகிலுள்ள செயிண்ட் லாசரஸின் துறவற மடத்திலும், "லா ரோச்செல்"லில் உள்ள செயிண்ட் எலோயின் துறவிலும் தனிமையில் சுமார் நான்கு ஆண்டுகாலம் செலவிட்டார். 

கடின உழைப்பு மற்றும் நோயால் சோர்ந்துபோன அவர், இறுதியாக கி.பி. 1716ம் ஆண்டு, ஏப்ரல் மாதம், மேற்கு ஃபிரான்ஸ் நாட்டின், செ'யிண்ட்-லாரன்ட்-சுர்-செவ்ரே" நகருக்கு வந்தார். அதுவே அவரது கடைசி மறைப்பணியாக அமைந்தது. இதன் போது, நோய்வாய்ப்பட்ட அவர், அதே ஆண்டு, ஏப்ரல் மாதம், 28ம் நாளன்று, மரித்தார்.

____________________

       English 🇳🇿

-------------------------------- 

Saint of the Day 

(April 28) 

✠ St. Louis de Montfort ✠ 

Born: January 31, 1673

Montfort-sur-Meu, France 

Died: April 28, 1716 (Aged 43)

Saint-Laurent-sur-Sèvre 

Venerated in: Roman Catholic Church 

Beatified: 1888 AD

Pope Leo XIII 

Canonized: July 20, 1947

Pope Pius XII 

Feast: April 28 

Louis-Marie Grignion de Montfort was a French Roman Catholic Priest and Confessor. He was known in his time as a preacher and was made a missionary apostolic by Pope Clement XI. 

As well as preaching, Montfort found time to write a number of books that went on to become classic Catholic titles and influenced several popes. Montfort is known for his particular devotion to the Blessed Virgin Mary and the practice of praying the Rosary. 

Montfort is considered one of the early writers in the field of Mariology. His most notable works regarding Marian devotions are contained in The Secret of the Rosary and True Devotion to Mary. 

When St. Louis Grignion (1673-1716) was in Poitiers preaching spiritual exercises to the Sisters of St. Catherine, the Bishop, influenced by Jansenism, sent him an order to immediately leave the Diocese. The saint obeyed. At his leave-taking, since he could no longer speak to the inhabitants of Montbernage, he directed to them a letter worthy of the zeal of St. Paul. 

“Remember, then, my dear children, my joy, my glory, and my crown, to have an ardent love for Jesus Christ and to love Him through Mary. Let true devotion to our loving Mother be manifest everywhere and to everyone, so that you may spread everywhere the good fragrance of Jesus Christ. Carrying your cross with constancy following the steps of this good Master, thus gain the crown and the kingdom that awaits you. Do not fail to faithfully fulfil your baptismal promises and all that they entail, pray your Rosary every day either in private or in public, and receive the Sacraments at least once a month. 

“I beg my cherished friends of Montbernage, who possess the statue of Our Lady, my good Mother, and my heart, to continue praying even more fervently, and not to tolerate in their company those who swear and blaspheme, sing immoral songs, and become drunk… 

“I stand in the face of many enemies. All those who love and esteem transitory and perishable things of this world treat me with contempt, mock and persecute me and the powers of evil have conspired together to incite against me everywhere all those powerful ones in authority. Surrounded by all this I am very weak, even weakness itself. I am ignorant, even ignorant itself, and even worse that I do not dare to speak of. Being so alone and poor, I would certainly perish were I not supported by Our Lady and the prayers of good people, especially your own. These are obtaining for me from God the gift of speech or Divine Wisdom, which will be the remedy for all my ills and a powerful weapon against all my enemies. 

“With Mary everything is easy. I place all my confidence in her, despite the snarls of the world and thunders of hell. I say with St. Bernard: ‘In her, I have placed unbounded confidence; she is the whole reason for my hope.’ Through Mary I will seek and find Jesus; I will crush the serpent’s head and overcome all my enemies as well as myself for the greater glory of God. 

“Farewell then but not goodbye, for if God spares me, I will pass this way again.” 

Comments:

These words of St. Louis Grignion are magnificent because they show us some facets that deeply correspond to our counter-revolutionary vocation. 

First, almost superfluous to mention, is his devotion to Our Lady which perfumes the whole of his letter, as everything he writes, which is his great glory. 

Second, he had the gift to attract many enmities, to inspire the hatred of so many who joined forces against him. The powerful ones of this earth - the ones who should be the most interested in his preaching - by an aberration and a paradox were the ones who combated him the most. For he said that it was these powerful ones who joined together to conspire against him. Those powerful men represented the royalty, the aristocracy, the ecclesiastical Hierarchy, and the Clergy. That is, they were persons who thus showed their hatred for the very principles of the institutions that supported them. 

Because St. Louis Grignion defended those principles because he expounded them in their most profound points combating pride and sensuality because he preached and presented true devotion to Our Lady, the powerful of this earth hated him. You know the result. The places where the preaching of St. Louis Grignion was well received - the Vendée and Bretagne – were the only two places that rose up to defend the altar and the throne some generations later in the French Revolution. The only defenders of the altar and throne were the spiritual sons of that man whom the altar and the throne had so cruelly persecuted. You can see how a nation can run madly toward its own destruction. That is what happened to France. 

The most profound explanation for the French Revolution is not the strength of its partisans, but the weakness of those who should have combated it. That weakness resulted from not having listened to St. Louis Grignion de Monfort; from not having listened to the message of the Sacred Heart transmitted by St. Margaret Mary Alacoque who asked that the Heart of Jesus is placed on the French flag and that King Louis XIV consecrate France to the Sacred Heart of Jesus. The result was the French Revolution. It was the internal infidelity of the good that led to it. 

Third, you can understand the mission of St. Louis as a rejected prophet. He raised high the standard of the fight, but at the same time he was rejected, hatred, and persecuted - just as the true counter-revolutionaries are today. The bad people laughed at him and despised him just as they laughed and despised Our Lord Jesus Christ. He received an order to stop preaching and leave the district, and he obeyed. He did not become discouraged. He was forbidden to speak publicly, and he obeyed. 

However, he wrote. And what did he recommend? He recommended the fight: to not accept passively those who blaspheme and curse, those who sing immoral songs and become drunk. He instructed his disciples to react, to protest and stand up to those bad people. You can see, therefore, that he was a fighter. 

Let us ask St. Louis Grignion de Monfort to increase our devotion to Our Lady, to make us fighters against the evil, and to give us the strength of soul to follow in his footsteps, to take the counter-revolutionary course, and to never be defeated by sarcasm, hatred or persecution.

__________________

    Franch 🇫🇷

-------------------------

Saint du jour 

(28 avril) 

✠ Saint-Louis de Montfort ✠ 

Née: 31 janvier, 1673

Montfort-sur-Meu, France 

Décès: 28 avril 1716 (43 ans)

Saint-Laurent-sur-Sèvre 

Vénéré dans: l'Église catholique romaine 

Béatifié: 1888 AD

Pape Léon XIII 

Canonisé: 20 juillet 1947

Pape Pie XII 

Fête: 28 avril 

Louis-Marie Grignion de Montfort était un prêtre et confesseur catholique français. Il était connu à son époque comme prédicateur et a été nommé missionnaire apostolique par le pape Clément XI. 

En plus de la prédication, Montfort a trouvé le temps d'écrire un certain nombre de livres qui sont devenus des titres catholiques classiques et ont influencé plusieurs papes. Montfort est connu pour sa dévotion particulière à la Bienheureuse Vierge Marie et la pratique de la prière du Rosaire. 

Montfort est considéré comme l'un des premiers écrivains dans le domaine de la mariologie. Ses œuvres les plus remarquables concernant les dévotions mariales sont contenues dans Le Secret du Rosaire et la Vraie Dévotion à Marie. 

Lorsque saint Louis Grignion (1673-1716) était à Poitiers pour prêcher des exercices spirituels aux sœurs de Sainte-Catherine, l'évêque, influencé par le jansénisme, lui envoya l'ordre de quitter immédiatement le diocèse. Le saint obéit. A sa prise de congé, ne pouvant plus parler aux habitants de Montbernage, il leur adressa une lettre digne du zèle de saint Paul. 

«Souvenez-vous donc, mes chers enfants, de ma joie, de ma gloire et de ma couronne, d’avoir un amour ardent pour Jésus-Christ et de l’aimer par Marie. Que la vraie dévotion à notre Mère aimante se manifeste partout et à tous, afin que vous puissiez répandre partout le bon parfum de Jésus-Christ. Portez votre croix avec constance en suivant les pas de ce bon Maître, gagnez ainsi la couronne et le royaume qui vous attendent. Ne manquez pas d'accomplir fidèlement vos promesses de baptême et tout ce qu'elles impliquent, priez votre chapelet tous les jours, en privé ou en public, et recevez les sacrements au moins une fois par mois. 

«Je prie mes chers amis de Montbernage, qui possèdent la statue de Notre-Dame, ma bonne Mère, et mon cœur, de continuer à prier encore plus avec ferveur, et de ne pas tolérer en leur compagnie ceux qui jurent et blasphèment, chantent des chants immoraux, et devenir ivre ... 

«Je me tiens face à de nombreux ennemis. Tous ceux qui aiment et estiment les choses transitoires et périssables de ce monde me traitent avec mépris, se moquent et me persécutent et les puissances du mal ont conspiré ensemble pour inciter partout contre moi tous ces puissants en autorité. Entouré de tout cela, je suis très faible, même la faiblesse elle-même. Je suis ignorant, même ignorant lui-même, et pire encore dont je n'ose parler. Étant si seul et pauvre, je périrais certainement si je ne suis pas soutenu par Notre-Dame et les prières de bonnes personnes, en particulier les vôtres. Ceux-ci m'obtiennent de Dieu le don de la parole ou de la Sagesse Divine, qui sera le remède à tous mes maux et une arme puissante contre tous mes ennemis. 

«Avec Mary, tout est facile. Je place toute ma confiance en elle, malgré les grondements du monde et les tonnerres de l'enfer. Je dis avec saint Bernard: «En elle, j’ai placé une confiance sans bornes; elle est toute la raison de mon espérance. »Par Marie, je chercherai et trouverai Jésus; Je vais écraser la tête du serpent et vaincre tous mes ennemis ainsi que moi-même pour la plus grande gloire de Dieu. 

«Adieu alors mais pas au revoir, car si Dieu m'épargne, je repasserai par là. 

Commentaires:

Ces paroles de saint Louis Grignion sont magnifiques car elles nous montrent des facettes qui correspondent profondément à notre vocation contre-révolutionnaire. 

D'abord, presque superflu à mentionner, c'est sa dévotion à Notre-Dame qui parfume l'ensemble de sa lettre, comme tout ce qu'il écrit, ce qui est sa grande gloire. 

Deuxièmement, il avait le don d'attirer de nombreuses inimitiés, d'inspirer la haine de tant de personnes qui ont uni leurs forces contre lui. Les puissants de cette terre - ceux qui devraient être les plus intéressés par sa prédication - par une aberration et un paradoxe sont ceux qui l'ont le plus combattu. Car il a dit que c'étaient ces puissants qui se sont unis pour conspirer contre lui. Ces hommes puissants représentaient la royauté, l'aristocratie, la hiérarchie ecclésiastique et le clergé. Autrement dit, c'étaient des personnes qui manifestaient ainsi leur haine pour les principes mêmes des institutions qui les soutenaient. 

Parce que saint Louis Grignion défendait ces principes parce qu'il les exposait dans leurs points les plus profonds en combattant l'orgueil et la sensualité parce qu'il prêchait et présentait une vraie dévotion à Notre-Dame, les puissants de cette terre le haïssaient. Vous connaissez le résultat. Les lieux où la prédication de saint Louis Grignion fut bien accueillie - la Vendée et la Bretagne - furent les deux seuls lieux qui se dressèrent pour défendre l'autel et le trône quelques générations plus tard lors de la Révolution française. Les seuls défenseurs de l'autel et du trône étaient les fils spirituels de cet homme que l'autel et le trône avaient si cruellement persécuté. Vous pouvez voir comment une nation peut courir follement vers sa propre destruction. C'est ce qui est arrivé à la France. 

L'explication la plus profonde de la Révolution française n'est pas la force de ses partisans, mais la faiblesse de ceux qui auraient dû la combattre. Cette faiblesse résultait de n'avoir pas écouté saint Louis Grignion de Monfort; de ne pas avoir écouté le message du Sacré-Cœur transmis par Sainte Marguerite Marie Alacoque qui a demandé que le Cœur de Jésus soit placé sur le drapeau français et que le roi Louis XIV consacre la France au Sacré-Cœur de Jésus. Le résultat fut la Révolution française. C'est l'infidélité interne du bien qui y a conduit. 

Troisièmement, vous pouvez comprendre la mission de Saint Louis en tant que prophète rejeté. Il a élevé le niveau du combat, mais en même temps, il a été rejeté, haï et persécuté - tout comme les vrais contre-révolutionnaires le sont aujourd'hui. Les méchants se moquaient de lui et le méprisaient tout comme ils riaient et méprisaient Notre Seigneur Jésus-Christ. Il a reçu l'ordre d'arrêter de prêcher et de quitter le district, et il a obéi. Il ne s'est pas découragé. Il lui a été interdit de parler publiquement et il a obéi. 

Cependant, il a écrit. Et qu'a-t-il recommandé? Il a recommandé le combat: ne pas accepter passivement ceux qui blasphèment et maudissent, ceux qui chantent des chants immoraux et se saoulent. Il a demandé à ses disciples de réagir, de protester et de tenir tête à ces mauvaises personnes. Vous pouvez donc voir qu'il était un combattant. 

Demandons à Saint Louis Grignion de Monfort d'augmenter notre dévotion à Notre-Dame, de faire de nous des combattants contre le mal, et de nous donner la force d'âme de suivre ses traces, de prendre la voie contre-révolutionnaire, et de ne jamais être vaincu par le sarcasme, la haine ou la persécution.