Saint of the Day 02/September

Saint of the Day

(September 02)

✠  Blessed John Francis Burté and Companions ✠

Martyres:

Born: ----

Died: September 2, 1792, and
January 21, 1794

Venerated in:
Roman Catholic Church

Feast: September 2

Practically every page in the history of the French Revolution is stained with blood. What is known in history as the Carmelite Massacre of 1792, added nearly 200 victims to this noble company of martyrs? They were all priests, secular and religious, who refused to take the schismatic oath and had been imprisoned in the church attached to the Carmelite monastery in Paris. Among these priests were a Conventual, a Capuchin, and a member of the Third Order Regular.  These priests were victims of the French Revolution.

Though their martyrdom spans a period of several years, they stand together in the Church’s memory because they all gave their lives for the same principle. The Civil Constitution of the Clergy (1791) required all priests to take an oath which amounted to a denial of the faith. Each of these men refused and was executed.

John Francis Burte was born in the town of Rambervillers in Lorraine. At the age of 16, he joined the Franciscans at Nancy and there he also pronounced his solemn vows. In due time he has ordained a priest and for some time taught theology to the younger members of the order. He was at one time also superior of his convent.


After Pope Clement XIV, formerly a Conventual friar had ordered the merging of the province of the Franciscans, to which John Francis belonged, with the Conventuals, Father John Francis was placed in charge of the large convent in Paris and encouraged his brethren to practice the strict observance of the rule. His zeal for souls was outstanding, and he zealously guarded the rights of the Church in this troubled period of history.

When the French Revolution broke out, he was reported for permitting his priests to exercise their functions after they refused to take the infamous oath required by the government, and which was a virtual denial of their Faith. He was arrested and held captive with other priests in the convent of the Carmelites. His constancy in refusing to take the sacrilegious oath won for him a cruel martyrdom on September 2, 1792.

Acquiring a reputation as an excellent preacher, confessor, and instructor of clerics, Apollinaris of Posat was preparing to go East as a missionary.  He was in Paris studying Oriental languages when the French Revolution began. Refusing the oath, he was swiftly arrested and detained in the Carmelite convent. Born John James Morel before his entrance into religion, he was born near Fribourg in Switzerland in 1739 and received his education from the Jesuits. In 1762 he joined the Capuchins in Zug and before long became a prominent preacher, a much-sought confessor, and an eminent instructor of the young clerics of the order.  He impressed on their minds the truth that piety and learning are the two eyes of a priest, and humility was a dominating virtue in his life.  He suffered a cruel martyrdom on September 2, 1792.

Severin Girault, a member of the Third Order Regular, was a chaplain for a group of sisters in Paris. Imprisoned with the others, he was the first to die in the slaughter at the convent, a priest of the Third Order Regular, formerly George Girault, his undaunted courage merited the grace to be numbered among these martyrs of Christ. He was born at Rouen in Normandy, and early in life joined the Third Order Regular of St. Francis. Because of his eminent mental gifts, he was chosen a superior of his order. In the exercise of his priestly duties, he displayed a marked zeal for souls, and as chaplain of the convent of St. Elizabeth in Paris he was a prudent director in the ways of religious perfection.

He was also summoned to take the civil oath, and upon his refusal to do this he was seized and confined in the Carmelite convent where so many other confessors of Christ were being detained. On September 2, while he was saying his Office in the convent garden, the raving assassins made him the first victim of their cruel slaughter.

These three members of the Franciscan Order, together with 182 other servants of God who suffered martyrdom at this time, were solemnly beatified by Pope Pius XI, and the Franciscan Order was granted permission to celebrate their feast annually with an Office and special Mass.

These three plus 182 others—including several bishops and many religious and diocesan priests—were massacred at the Carmelite house in Paris on September 2, 1792. They were beatified in 1926,.John Baptist Triquerie, born in 1737, entered the Conventual Franciscans. He was chaplain and confessor of Poor Clare monasteries in three cities before he was arrested for refusing to take the oath. He and 13 diocesan priests were guillotined in Laval on January 21, 1794. He was beatified in 1955.

“Liberty, Equality, Fraternity” was the motto of the French Revolution. If individuals have “inalienable rights,” as the Declaration of Independence states, these must come not from the agreement of society (which can be very fragile/ mutable/ mercurial/ fickle/ ephemeral/ illusory) but directly from God, which the Declaration also declares with certitude and religious conviction to be the case for the United States.  At least we started out that way.

“The upheaval which occurred in France toward the close of the 18th century wrought havoc in all things sacred and profane and vented its fury against the Church and her ministers. Unscrupulous men came to power who concealed their hatred for the Church under the deceptive guise of philosophy…. It seemed that the times of the early persecutions had returned. The Church, a spotless bride of Christ, became resplendent with bright new crowns of martyrdom” (Acts of Martyrdom).

(This article is issued from Wikipedia)

இன்றைய புனிதர்

(செப்டம்பர் 2)

✠ அருளாளர் ஜான் ஃபிரான்சிஸ் புர்ட் மற்றும் தோழர்கள்✠
(Blessed John Francis Burté and Companions)

மறைசாட்சிகள்:
(Martyres)

பிறப்பு: ----

இறப்பு: செப்டம்பர் 2, 1792 மற்றும்
ஜனவரி 21, 1794

ஏற்கும் சமயம்:
ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை
(Roman Catholic Church)

நினைவுத் திருநாள்: செப்டம்பர் 2

இந்த குருக்கள் ஃபிரெஞ்ச் புரட்சியால் பாதிக்கப்பட்டவர்கள் ஆவர். மறைசாட்சியாக மரித்த இவர்கள் அனைவரும் வெவ்வேறு காலகட்டங்களில் மரித்திருந்தாலும், இவர்களது ஒரே சிந்தனை, இலட்சியம் மற்றும் கொள்கையால் திருச்சபையின் நினைவில் நிற்கின்றனர். 1791ம் ஆண்டு, பிரெஞ்ச் தேசத்தின் சிவில் அரசியலமைப்பானது, கிறிஸ்தவ குருக்களை கிறிஸ்தவ விசுவாசத்திற்கு மாறாக சத்திய பிரமாணம் எடுத்துக்கொள்ள வலியுறுத்தியது. ஆனால், இதனை மறுதலித்த குருக்கள் அனைவரும் தூக்கிலடப்பட்டனர்.

தமது பதினாறு வயதினிலேயே ஃபிரான்சிஸ்கன் சபையில் குருத்துவம் பெற்ற ஜான் ஃபிரான்சிஸ் புர்ட்டே, இளம் துறவியருக்கு இறையியல் கற்பித்தார். பின்னர், கைது செய்யப்பட்டு அங்குள்ள கார்மேல் சபையின் பள்ளியில் சிறை வைக்கப்படும்வரை, பாரிஸ் நகரின் பழம்பெரும் துறவியர் மடத்தின் பாதுகாவலராக இருந்தார்.

1739ம் ஆண்டு, ஸ்விட்சர்லாந்து (Switzerland) நாட்டில் பிறந்த “அபொல்லினரிஸ்” (Appolinaris of Posat) என்பவர் “கபுச்சின்” (Capuchins) சபையில் இணைந்தார். இவர், மறைபோதனை, ஒப்புரவு, அருட்பணியாளர்களுக்கு கற்பித்தல் ஆகியவற்றில் புகழ் பெற்று சிறந்து விளங்கினார். தூரகிழக்கு நாடுகளுக்கு மறைப்பணியாளராக செல்வதற்காக நியமிக்கப்பட்டிருந்த இவர், அதற்கான ஆயத்த பணிகளில் ஈடுபட்டிருந்தார். பாரிஸ் நகரில் “கீழ்த்திசை மொழிகளை” (Oriental languages) கற்றுக்கொண்டிருக்கையில் ஃபிரெஞ்ச் புரட்சி வெடித்தது. கிறிஸ்தவ விசுவாசத்திற்கு மாறாக சத்திய பிரமாணம் எடுத்துக்கொள்ள மறுத்த இவர் உடனடியாக கைது செய்யப்பட்டு கார்மேல் சபையின் பள்ளியில் சிறை வைக்கப்பட்டார்.

“மூன்றாம் நிலை சபையின்” (Third Order Regular) உறுப்பினரான குருவானவர் “செவெரின் கிரௌல்ட்” (Severin Girault) என்பவர், பாரிஸ் நகரில் அருட்சகோதரியர் குழுவொன்றிற்கு குருவாக இருந்தார். இவரும் கைது செய்யப்பட்டு கார்மேல் சபையின் பள்ளியில் அடைக்கப்பட்டார். கார்மேல் பள்ளியில் நடந்த வதையில், முதல் நபராக கொல்லப்பட்டவரும் இவரேயாவார்.

மேற்கண்ட மூவருடன், பல்வேறு ஆயர்கள், மறைப்பணியாளர்கள், மறைமாவட்ட குருக்கள், உள்ளிட்ட 182 பேர் 1792ம் ஆண்டு, செப்டம்பர் மாதம் இரண்டாம் தேதி, பாரிஸ் நகரிலுள்ள கார்மேல் சபையின் பள்ளியில், படுகொலை செய்யப்பட்டனர். 1926ம் ஆண்டு, அவர்கள் அருளாலர்களாக அருட்பொழிவு செய்விக்கப்பட்டனர்.

1737ம் ஆண்டு பிறந்த பிரான்சிஸ்கன் மறைப்பணியாளர் “ஜான் பாப்டிஸ்ட் ட்ரிகுரி” (John Baptist Triquerie), மூன்று நகரங்களில் இருந்த “எளிய கிளாரா” (Poor Clare monasteries) துறவற மடங்களில் குருவாகவும், ஒப்புரவாளராகவும், பணியாற்றினார். கிறிஸ்தவ விசுவாசத்திற்கு மாறாக சத்திய பிரமாணம் எடுத்துக்கொள்ள மறுத்த காரணத்திற்காக இவர் கைது செய்யப்பட்டார். இவரும், இவருடன் மறைமாவட்ட குருக்கள் பதின்மூன்று பேரும், 1794ம் ஆண்டு, ஜனவரி மாதம் 21ம் தேதி, “லாவல்” (Laval) நகரில் மறைசாட்சியாக கொல்லப்பட்டனர். அவர்களனைவரும் 1955ம் ஆண்டு, அருளாலர்களாக அருட்பொழிவு செய்விக்கப்பட்டனர்.

(இந்தக் கட்டுரை விக்கிபீடியாவில் இருந்து வெளியிடப்பட்டது)

Sainte du jour

(02 septembre)

✠  Bienheureux John Francis Burté et ses compagnons ✠

Martyrs :

Né: ----

Décédé : 2 septembre 1792, et
21 janvier 1794

Vénéré dans :
une église catholique romaine

Fête : 2 septembre

Pratiquement toutes les pages de l'histoire de la Révolution française sont tachées de sang.  Qu'est-ce qu'on appelle dans l'histoire le Massacre des Carmélites de 1792, qui a ajouté près de 200 victimes à cette noble compagnie de martyrs ?  C'étaient tous des prêtres, séculiers et religieux, qui avaient refusé de prêter le serment schismatique et avaient été emprisonnés dans l'église rattachée au couvent des Carmélites à Paris.  Parmi ces prêtres se trouvaient un conventuel, un capucin et un membre du Tiers-Ordre régulier.  Ces prêtres ont été victimes de la Révolution française.

Bien que leur martyre s'étende sur une période de plusieurs années, ils se tiennent ensemble dans la mémoire de l'Église parce qu'ils ont tous donné leur vie pour le même principe.  La Constitution civile du clergé (1791) obligeait tous les prêtres à prêter serment, ce qui équivalait à un reniement de la foi.  Chacun de ces hommes a refusé et a été exécuté.

John Francis Burte est né dans la ville de Rambervillers en Lorraine.  A 16 ans, il rejoint les Franciscains à Nancy et y prononce également ses vœux solennels.  En temps voulu, il a ordonné un prêtre et pendant quelque temps a enseigné la théologie aux plus jeunes membres de l'ordre.  Il fut à un moment aussi supérieur de son couvent.


Après que le pape Clément XIV, ancien frère conventuel eut ordonné la fusion de la province des franciscains, à laquelle appartenait Jean-François, avec les conventuels, le père Jean-François fut nommé responsable du grand couvent de Paris et encouragea ses frères à pratiquer la  strict respect de la règle.  Son zèle pour les âmes était exceptionnel, et il a gardé avec zèle les droits de l'Église dans cette période troublée de l'histoire.

Lorsque la Révolution française a éclaté, il a été signalé pour avoir permis à ses prêtres d'exercer leurs fonctions après qu'ils aient refusé de prêter le serment infâme exigé par le gouvernement, et qui était un déni virtuel de leur Foi.  Il fut arrêté et retenu captif avec d'autres prêtres dans le couvent des Carmélites.  Sa constance à refuser de prêter le serment sacrilège lui vaut un cruel martyre le 2 septembre 1792.

Séverin Girault, membre du Tiers-Ordre Régulier, était aumônier d'un groupe de sœurs à Paris.  Emprisonné avec les autres, il fut le premier à mourir dans la boucherie du couvent, un prêtre du Tiers-Ordre Régulier, ancien Georges Girault, son courage intrépide mérita la grâce d'être compté parmi ces martyrs du Christ.  Il est né à Rouen en Normandie et a rejoint très tôt le Tiers-Ordre Régulier de Saint-François.  En raison de ses éminents dons mentaux, il fut choisi supérieur de son ordre.  Dans l'exercice de ses fonctions sacerdotales, il déployait un zèle marqué pour les âmes, et comme aumônier du couvent Sainte-Elisabeth à Paris, il était un directeur prudent dans les voies de la perfection religieuse.

Il a également été sommé de prêter le serment civil, et sur son refus de le faire, il a été saisi et enfermé dans le couvent des Carmélites où tant d'autres confesseurs du Christ étaient détenus.  Le 2 septembre, alors qu'il disait son Office dans le jardin du couvent, les assassins furieux firent de lui la première victime de leur cruel massacre.

Ces trois membres de l'Ordre franciscain, ainsi que 182 autres serviteurs de Dieu qui ont subi le martyre à cette époque, ont été solennellement béatifiés par le pape Pie XI, et l'Ordre franciscain a été autorisé à célébrer leur fête chaque année avec un office et une messe spéciale.

Ces trois plus 182 autres - dont plusieurs évêques et de nombreux religieux et prêtres diocésains - furent massacrés à la maison des Carmélites à Paris le 2 septembre 1792. Ils furent béatifiés en 1926. Jean-Baptiste Triquerie, né en 1737, entra chez les franciscains conventuels.  Il était aumônier et confesseur des monastères de Poor Clare dans trois villes avant d'être arrêté pour avoir refusé de prêter serment.  Lui et 13 prêtres diocésains sont guillotinés à Laval le 21 janvier 1794. Il est béatifié en 1955.

"Liberté, Egalité, Fraternité" était la devise de la Révolution française.  Si les individus ont des « droits inaliénables », comme l'indique la Déclaration d'indépendance, ceux-ci doivent provenir non pas de l'accord de la société (qui peut être très fragile/mutable/mercuriel/volage/éphémère/illusoire) mais directement de Dieu, ce que la Déclaration a également  déclare avec certitude et conviction religieuse que c'est le cas pour les États-Unis.  Au moins, nous avons commencé comme ça.

« Le bouleversement qui s'est produit en France vers la fin du XVIIIe siècle a fait des ravages dans toutes les choses sacrées et profanes et a déversé sa fureur contre l'Église et ses ministres.  Des hommes sans scrupules sont arrivés au pouvoir qui cachaient leur haine de l'Église sous le couvert trompeur de la philosophie….  Il semblait que le temps des premières persécutions était revenu.  L'Église, épouse sans tache du Christ, resplendit de nouvelles couronnes brillantes de martyre » (Actes du Martyre).

(Cet article est issu de Wikipedia)