Saint of the Day 30/April

இன்றைய புனிதர் 

(ஏப்ரல் 30) 

✠ அவதார புனிதர் மேரி ✠ 

மறைப்பணியாளர், கனடா நாட்டு ஊர்சுலின் சபை நிறுவனர்: 

இயற்பெயர்: மேரி குயார்ட் 

பிறப்பு: அக்டோபர் 28, 1599

டூர்ஸ், டூரெய்ன், ஃபிரான்ஸ் இராச்சியம் 

இறப்பு: ஏப்ரல் 30, 1672 (வயது 72)

கியூபெக் சிட்டி, கனடா, நியூ ஃபிரான்ஸ் 

ஏற்கும் சமையம்/ சபை:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை (கனடா மற்றும் உர்சுலின்ஸ்)

கனடா நாட்டின் ஆங்கிலிகன் திருச்சபை 

முக்திப்பேறு பட்டம்: ஜூன் 22, 1980

திருத்தந்தை இரண்டாம் ஜான் பால் 

நியமனம்: ஏப்ரல் 3, 2014

திருத்தந்தை ஃபிரான்சிஸ் 

முக்கிய சன்னதி: மையம் மேரி-டி-எல் இன்கார்னேஷன், 10, ரூ டோனகோனா, கியூபெக், கியூபெக், கனடா 

நினைவுத் திருநாள்: ஏப்ரல் 30 

அவதார புனிதர் மேரி, ஃபிரென்ச் ஊர்சுலின் சபையின் அருட்சகோதரி ஆவார். ஊர்சுலின் சபையினை நிறுவும் நோக்கில், நியூ ஃபிரான்ஸுக்கு அனுப்பப்பட்ட கன்னியாஸ்திரிகள் குழுவின் ஒருவரான இவர், நியூ ஃபிரான்ஸில் கத்தோலிக்க மதம் பரவுவதில் முக்கிய பங்கு வகித்தார். மேலும், புதிய உலகில் முதன்முதல் பெண்கள் பள்ளியை நிறுவிய பெருமை இவருக்கு உண்டு. கடவுள்மீது விசுவாசம்கொள்ள, அவர் ஒரு சக்திவாய்ந்த உதாரணமாத் திகழ்ந்தார். அவரது பணி காரணமாக, கத்தோலிக்க திருச்சபை இவரை ஒரு புனிதராக பிரகடனம் செய்தது. கனடாவின் ஆங்கிலிகன் திருச்சபை ஒரு நினைவுத் திருநாளுடன் கொண்டாடுகிறது. 

மேரி, கி.பி. 1599ம் ஆண்டு, ஃபிரான்ஸ் நாட்டின் ஒரு பணக்கார வணிகக் குடும்பத்தில் பிறந்தார். அவர் சிறு வயதிலிருந்தே மத வாழ்க்கையில் நுழைய விரும்பினார், ஆனால் அவரது குடும்பத்தினர் ஒரு பணக்கார பட்டு வணிகரான கிளாட் மார்ட்டினுடன் என்பவருக்கு இவரை திருமணம் செய்விக்க ஏற்பாடு செய்தனர். திருமணம் முடிந்து, மகிழ்ச்சியாக வாழ்ந்த இவர்களுக்கு ஒரு மகன் பிறந்தான். அவர்களின் மகன் பிறந்த சில மாதங்களிலேயே, பத்தொன்பது வயதான மேரியை ஒரு விதவையாக்கிவிட்டு அவருடைய கணவர் கிளாட் இறந்தார். 

விதவையான காரணத்தால், சுதந்திரம் பெற்ற மேரி, இப்போது மத வாழ்க்கையைத் தொடர முடிவு செய்தார். வறுமை, கற்பு, கீழ்ப்படிதல் ஆகியவற்றின் பிரமாணங்களை ஏற்ற இவர், ஒரு அருட்சகோதரியாக வாழ ஆரம்பித்தார். கி.பி. 1627ம் ஆண்டு, ஸ்பானிஷ் புனிதர் அவிலாவின் தெரசாவுடைய சுயசரிதை படித்து, ஆழ்ந்து ஈர்க்கப்பட்டார். மேரி புதிய உலகம் என்றழைக்கப்படும் நியூ ஃபிரான்ஸ் சென்று, அங்கு கிறிஸ்தவ விசுவாசத்தை பரப்ப விரும்பினார். 

கி.பி. 1631ம் ஆண்டு, தனது இளம் மகனை குடும்ப நண்பர்களின் பராமரிப்பில் விட்டுவிட்டு, டூர்ஸ் நகரில் உள்ள ஊர்சுலின் கான்வென்ட்டில் மேரி சேர்ந்தார். கான்வென்ட்டின் வாயில்களுக்கு வெளியே அவரது இளம் மகன் அழுது ஆர்ப்பாட்டம் செய்தான். அவனுடைய நண்பர்களின் சிறிய குழுவினருடன் கான்வென்ட் வாயில்களைத் தாக்க முயன்றான் போன்ற நிகழ்வுகள், மேரியின் இதயத்தைத் துடைத்தெரிந்தன. மேரியும் அவரது மகனும் பிரிவில் மிகுந்த துன்பம் கொண்டார்கள். ஆனால் பின்னாளில், மேரியின் மகன் ஒரு பெனடிக்டைன் துறவியாக மாறியபோதும் அவர்கள் தொடர்ந்து தொடர்பில் இருந்தனர். 

கி.பி. 1633ம் ஆண்டு, இவருக்கு அன்னை கன்னி மரியாளின் திருக்காட்சி காணக்கிட்டியது. ஒரு அருட்சகோதரியர்கள் குழுவினருடன் தாம் அன்னை மரியாளுடன் தொலைதூர நிலப்பரப்பில் நடந்து சென்ற திருக்காட்சியை கண்டார். மேலும் அவர் ஒரு மறைப்பணியாளராக நியூ ஃபிரான்ஸுக்குப் பயணிக்க வேண்டும் என்பதற்கான அடையாளமாக இதை விளக்கினார். மேரி, நியூ ஃபிரான்ஸின் காலனியான 'கியூபெக்' இயேசுசபை குருக்களுடன் கடிதத் தொடர்பு கொண்டிருந்தார். கியூபெக் காலனியில் பூர்வீகப் பெண்களுக்கு மறைப்பணியாற்ற பெண் மறைப்பணியாளர்களை அவர்கள் விரும்பினர். 

மேரியின் குடும்பமும் மத சமூகமும் அவர் அங்கே செல்வதை எதிர்த்தன, ஆனால் மேரி தொடர்ந்து விடாப்பிடியாக இருந்தார். "மேடலின் டி லா பெல்ட்ரி" என்ற மறைப்பணி மனப்பான்மை கொண்ட மற்றொரு பணக்கார இளம் பெண்ணை கண்டுபிடித்தார். மேலும் அவர்கள் தங்கள் இலக்கை நோக்கி அயராது உழைத்தனர். மேடலின் ஒரு பணக்கார பிரபுவுடன் திருமணம் செய்துகொள்ளும் நிலை ஏற்பட்டது. கி.பி. 1639ம் ஆண்டில், மேரி மற்றும் மேடலின் ஆகியோர் கியூபெக்கிற்குப் பயணம் செய்தனர். அவருடன் மேலும் ஐந்து பெண்களும், மற்றும் இரண்டு இயேசுசபை குருக்களும் சென்றனர். 

கி.பி. 1642ம் ஆண்டில் கனடாவின் தேசிய வரலாற்று தளமான கியூபெக்கில் மேரி, முதல் ஊர்சுலின் மடாலயத்தை நிறுவினார். கியூபெக்கில் ஃபிரெஞ்சு மற்றும் பூர்வீக கனடிய பெண்கள் அனைவருக்கும் கல்வி கற்பிப்பதற்காக மேரி தனது வாழ்நாள் முழுவதையும் செலவிட்டார். மேரி ஒரு சிறந்த எழுத்தாளர் ஆவார். தனது வாழ்நாளில் 20,000 க்கும் மேற்பட்ட கடிதங்களை எழுதினார். கடவுளின் ஏற்பாட்டில் நம்பிக்கை வைத்து அவர் சக்திவாய்ந்த முறையில் எழுதினார். அது அவருடைய சொந்த வாழ்க்கையில் இதுபோன்ற சக்திவாய்ந்த நன்மைகளைச் செய்தது: 

"நம் ஒவ்வொருவருக்குமான வடிவமைப்புகளிலும் கடவுளிடம் இருக்கும் எல்லா நன்மைகளையும் கருணையையும் ஒரே பார்வையுடன் நாம் பார்க்க முடிந்தால், அவமானங்கள், வலிகள், இன்னல்கள், மற்றும் துன்பங்கள் என்று நாம் அழைப்பவற்றைக்கூட, தெய்வீக விருப்பத்தின் கரங்களில் ஒப்படைத்தால், அவை நம்முடைய மகிழ்ச்சியாக மாறும்." 

கி.பி. 1672ம் ஆண்டு, ஏப்ரல் மாதம், 30ம் நாளன்று, மேரி இறந்தார். 2014ம் ஆண்டு, ஏப்ரல் மாதம் 2ம் தேதி, திருத்தந்தை ஃபிரான்சிஸ் அவர்கள், மேரியை புனிதராக அருட்பொழிவு செய்வித்தார். கியூபெக் பாராளுமன்றத்தின் முன் மேரியின் சிலை ஸ்தாபிக்கப்பட்டுள்ளது. 

கடவுளின் திட்டத்தில் ஆழ்ந்த நம்பிக்கை கொண்ட தைரியமான மறைப்பணியாளரான அவதாரத்தின் புனித மேரி, எங்களுக்காக இறைவனிடம் வேண்டிக்கொள்ளுங்கள்! ஆமென்!

____________________

       English 🇳🇿

-------------------------------- 

Saint of the Day 

(April 30) 

✠ St. Marie of the Incarnation ✠ 

Missionary, Foundress of the Ursuline Order in Canada: 

Born: Marie Guyart

October 28, 1599

Tours, Touraine, Kingdom of France 

Died: April 30, 1672 (Aged 72)

Quebec City, Canada, New France 

Venerated in:

Roman Catholic Church (Canada and the Ursulines) 

Anglican Church of Canada 

Beatified: June 22, 1980

Pope John Paul II 

Canonized: April 3, 2014

Pope Francis 

Major shrine: Centre Marie-de-l’Incarnation, 10, rue Donnacona

Québec, Québec, Canada 

Feast: April 30 

Saint Marie of the Incarnation, O.S.U. was an Ursuline nun of the French order. As part of a group of nuns sent to New France to establish the Ursuline Order, Marie was crucial in the spread of Catholicism in New France. Moreover, she has been credited with founding the first girls’ school in the New World. She is a powerful example of trust in God. Due to her work, the Catholic Church declared her a saint, and the Anglican Church of Canada celebrates her with a feast day. 

Marie was born in 1599, to a wealthy merchant family in France. She wanted to enter the religious life from a young age, but her family arranged a marriage for her with a wealthy silk merchant, Claude Martin. They had a son together, and Marie said they had a happy marriage, while it lasted. Claude died just a few months after their son was born, leaving Marie already a widow at nineteen. 

Marie decided to pursue religious life now that she had the freedom of a widow. She took vows of poverty, chastity, and obedience and began to live as a sister. In 1627. Marie read Teresa of Avila's autobiography and was profoundly inspired by the great Spanish mystic. Marie longed to travel to the New World and spread the Christian faith there. 

In 1631, Marie entered the Ursuline convent in Tours, leaving her young son in the care of family friends. The accounts of her young son crying outside the gates of the convent and attempting to storm the gates with a small band of school fellows are heart-wrenching. Marie and her son endured great sorrow at their separation, but they continued to correspond, even when Marie's son became a Benedictine monk. 

In 1633, Marie had a vision of a band of sisters and herself walking through a distant landscape with the Virgin Mary, and she interpreted this as a sign that she should travel to New France as a missionary. Marie began a correspondence with Jesuit priests in Quebec. They wanted female religious to minister to the native women in Quebec. 

Marie's family and religious community objected to her going, but Marie persisted. She found another young noblewoman with a missionary spirit, Madeleine de la Peltrie, and together, they worked tirelessly toward their goal, Madeleine even entered into a legal marriage with a wealthy nobleman to fund the venture. In 1639, Marie and Madeleine set sail for Quebec, accompanied by five other women and two Jesuit priests. 

Marie founded the first Ursuline Monastery in Quebec, now a National Historic Site of Canada, in 1642. Marie spent the remainder of her life working to educate all the women—French and native Canadian—in Quebec. Marie was a prolific writer, penning over 20,000 letters in her lifetime. She wrote powerfully on trust in God's providence, which had worked such powerful good in her own life: 

"If we could, with a single interior glance, see all the goodness and mercy that exists in God's designs for each one of us, even in what we call disgraces, pains, and afflictions, our happiness would consist in throwing ourselves into the arms of the Divine Will." 

Marie died on April 30, 1672, and was canonized by Pope Francis on April 2, 2014. A statue of Marie stands in front of the Quebec parliament. 

St. Marie of the Incarnation, bold missionary who trusted deeply in God's plan—pray for us! 

__________________

    Franch 🇫🇷

-------------------------

Saint du jour 

(30 avril) 

✠ Sainte Marie de l'Incarnation ✠ 

Missionnaire, fondatrice de l'Ordre des Ursulines au Canada: 

Née: Marie Guyart

28 octobre 1599

Tours, Touraine, Royaume de France 

Décès: 30 avril 1672 (à 72 ans)

Québec, Canada, Nouvelle-France 

Vénéré en:

Église catholique romaine (Canada et les Ursulines)

Église anglicane du Canada 

Béatifié: 22 juin 1980

Pape Jean Paul II 

Canonisé: 3 avril 2014

Pape François 

Sanctuaire majeur: Centre Marie-de-l’Incarnation, 10, rue Donnacona

Québec, Québec, Canada 

Fête: 30 avril 

Sainte Marie de l'Incarnation, O.S.U. était une religieuse ursuline de l'ordre français. Faisant partie d'un groupe de religieuses envoyées en Nouvelle-France pour fonder l'Ordre des Ursulines, Marie a joué un rôle crucial dans la diffusion du catholicisme en Nouvelle-France. De plus, on lui attribue la fondation de la première école de filles du Nouveau Monde. Elle est un exemple puissant de confiance en Dieu. En raison de son travail, l'Église catholique l'a déclarée sainte et l'Église anglicane du Canada la célèbre avec un jour de fête. 

Marie est née en 1599, dans une riche famille de marchands en France. Elle a voulu entrer dans la vie religieuse dès son plus jeune âge, mais sa famille a arrangé un mariage pour elle avec un riche marchand de soie, Claude Martin. Ils ont eu un fils ensemble, et Marie a dit qu'ils avaient eu un mariage heureux, tant que ça durait. Claude mourut quelques mois seulement après la naissance de leur fils, laissant Marie déjà veuve à dix-neuf ans. 

Marie a décidé de poursuivre la vie religieuse maintenant qu'elle avait la liberté de veuve. Elle a fait vœu de pauvreté, de chasteté et d'obéissance et a commencé à vivre comme une sœur. En 1627, Marie a lu l'autobiographie de Teresa d'Avila et s'est profondément inspirée du grand mystique espagnol. Marie avait envie de voyager dans le Nouveau Monde et d'y répandre la foi chrétienne. 

En 1631, Marie entre au couvent des Ursulines de Tours, laissant son jeune fils aux soins d'amis de la famille. Les récits de son jeune fils pleurant devant les portes du couvent et tentant de prendre d'assaut les portes avec un petit groupe de camarades de l'école sont déchirants. Marie et son fils ont souffert de leur séparation, mais ils ont continué à correspondre, même lorsque le fils de Marie est devenu moine bénédictin. 

En 1633, Marie a eu la vision d'une bande de sœurs et d'elle-même marchant dans un paysage lointain avec la Vierge Marie, et elle a interprété cela comme un signe qu'elle devait se rendre en Nouvelle-France en tant que missionnaire. Marie a commencé une correspondance avec des prêtres jésuites du Québec. Ils voulaient que les religieuses exercent leur ministère auprès des femmes autochtones du Québec. 

La famille et la communauté religieuse de Marie se sont opposées à son départ, mais Marie a persisté. Elle a trouvé une autre jeune noble à l'esprit missionnaire, Madeleine de la Peltrie, et ensemble, ils ont travaillé sans relâche vers leur objectif, Madeleine a même conclu un mariage légal avec un noble riche pour financer l'entreprise. En 1639, Marie et Madeleine embarquent pour Québec, accompagnées de cinq autres femmes et de deux prêtres jésuites. 

Marie a fondé le premier monastère des Ursulines à Québec, maintenant lieu historique national du Canada, en 1642. Marie a passé le reste de sa vie à travailler pour éduquer toutes les femmes - françaises et canadiennes d'origine - du Québec. Marie était une écrivaine prolifique, ayant écrit plus de 20 000 lettres au cours de sa vie. Elle a écrit avec force sur la confiance en la providence de Dieu, qui avait fait un si puissant bien dans sa propre vie: 

«Si nous pouvions, d'un seul regard intérieur, voir toute la bonté et la miséricorde qui existent dans les desseins de Dieu pour chacun de nous, même dans ce que nous appelons les disgrâce, les douleurs et les afflictions, notre bonheur consisterait à nous jeter dans les bras de la Divine Volonté. " 

Marie est décédée le 30 avril 1672 et a été canonisée par le pape François le 2 avril 2014. Une statue de Marie se dresse devant le parlement du Québec. 

Sainte Marie de l'Incarnation, audacieuse missionnaire qui a profondément confiance dans le plan de Dieu, priez pour nous!