Gospel of the day 16/June/2024

16 ஜூன் 2024, ஞாயிறு

பொதுக்காலம் 11ஆம் வாரம் - ஞாயிறு

வாசகங்கள்.

முதல் வாசகம்

தாழ்ந்த மரத்தை ஓங்கச் செய்துள்ளேன்.

இறைவாக்கினர் எசேக்கியேல் நூலிலிருந்து வாசகம் 17: 22-24

தலைவராகிய ஆண்டவர் கூறுவது இதுவே: உயர்ந்த கேதுரு மரத்தின் நுனிக் கிளை ஒன்றை எடுத்து நானே நடுவேன். இளங்கொழுந்து ஒன்றை அதன் நுனிக் கொப்புகளிலிருந்து கொய்து, ஓங்கி உயர்ந்ததொரு மலைமேல் நான் நடுவேன்.

இஸ்ரயேலின் மலையுச்சியில் நான் அதை நடுவேன். அது கிளைத்து, கனி தந்து, சிறந்த கேதுரு மரமாகத் திகழும். அனைத்து வகைப் பறவைகளும் அதனைத் தம் உறைவிடமாகக் கொள்ளும். அதன் கிளைகளின் நிழல்களில் அவை வந்து தங்கும்.

ஆண்டவராகிய நான் ஓங்கிய மரத்தைத் தாழ்த்தி, தாழ்ந்த மரத்தை ஓங்கச் செய்துள்ளேன் என்றும், பசுமையான மரத்தை உலரச் செய்து, உலர்ந்த மரத்தைத் தழைக்கச் செய்துள்ளேன் என்றும், அப்போது வயல்வெளி மரங்களெல்லாம் அறிந்து கொள்ளும். ஆண்டவராகிய நானே உரைத்துள்ளேன்; நான் செய்து காட்டுவேன்.

ஆண்டவரின் அருள்வாக்கு.

பதிலுரைப் பாடல்

திபா 92: 1-2. 12-13. 14-15 (பல்லவி: 1b காண்க)

பல்லவி: உமது பெயரைப் பாடுவது உன்னதரே நன்று.

1. ஆண்டவருக்கு நன்றியுரைப்பது நன்று; உன்னதரே! உமது பெயரைப் புகழ்ந்து பாடுவது நன்று.

2. காலையில் உமது பேரன்பையும் இரவில் உமது வாக்குப் பிறழாமையையும் எடுத்துரைப்பது நன்று. - பல்லவி

12. நேர்மையாளர் பேரீச்சை மரமெனச் செழித்தோங்குவர்; லெபனோனின் கேதுரு மரமெனத் தழைத்து வளர்வர்.

13. ஆண்டவரின் இல்லத்தில் நடப்பட்டோர் நம் கடவுளின் கோவில் முற்றங்களில் செழித்தோங்குவர். - பல்லவி

14. அவர்கள் முதிர் வயதிலும் கனி தருவர்; என்றும் செழுமையும் பசுமையுமாய் இருப்பர்;

15. ‘ஆண்டவர் நேர்மையுள்ளவர்; அவரே என் பாறை; அவரிடம் அநீதி ஏதுமில்லை’ என்று அறிவிப்பர். - பல்லவி

இரண்டாம் வாசகம்

நாம் இவ்வுடலில் குடியிருந்தாலும் குடிபெயர்ந்தாலும் அவருக்கு உகந்தவராய் இருப்பதே நம் நோக்கம்.

திருத்தூதர் பவுல் கொரிந்தியருக்கு எழுதிய இரண்டாம் திருமுகத்திலிருந்து வாசகம் 5: 6-10

சகோதரர் சகோதரிகளே,

நாங்கள் எப்போதும் துணிவுடன் இருக்கிறோம். இவ்வுடலில் குடியிருக்கும் வரையில் நாம் ஆண்டவரிடமிருந்து அகன்று இருக்கிறோம் என்பது நமக்குத் தெரியும். நாம் காண்பவற்றின் அடிப்படையில் அல்ல, நம்பிக்கையின் அடிப்படையிலேயே வாழ்கிறோம். நாம் துணிவுடன் இருக்கிறோம். இவ்வுடலை விட்டகன்று ஆண்டவரோடு குடியிருக்கவே விரும்புகிறோம்.

எனவே நாம் இவ்வுடலில் குடியிருந்தாலும் அதிலிருந்து குடிபெயர்ந்தாலும் அவருக்கு உகந்தவராய் இருப்பதே நம் நோக்கம். ஏனெனில் நாம் அனைவருமே கிறிஸ்துவின் நடுவர் இருக்கை முன்பாக நின்றாக வேண்டும். அப்போது உடலோடு வாழ்ந்தபோது நாம் செய்த நன்மை தீமைக்குக் கைம்மாறு பெற்றுக்கொள்ளுமாறு ஒவ்வொருவரின் செயல்களும் வெளிப்படும்.

ஆண்டவரின் அருள்வாக்கு.

நற்செய்திக்கு முன் வாழ்த்தொலி

அல்லேலூயா, அல்லேலூயா! இறைவாக்கு வித்தாகும்; கிறிஸ்துவே விதைப்பவர்; அவரைக் கண்டடைகிறவன் என்றென்றும் நிலைத்திருப்பான். அல்லேலூயா.

நற்செய்தி வாசகம்

எல்லா விதைகளையும்விடச் சிறியது. எல்லாச் செடிகளையும் விடப் பெரிதாகிறது.

✠ மாற்கு எழுதிய தூய நற்செய்தியிலிருந்து வாசகம் 4: 26-34

அக்காலத்தில்

இயேசு மக்கள் கூட்டத்தை நோக்கிக் கூறியது: “இறையாட்சியைப் பின்வரும் நிகழ்ச்சிக்கு ஒப்பிடலாம்: நிலத்தில் ஒருவர் விதைக்கிறார். அவர் எதுவும் செய்யாமலே நாள்கள் நகர்ந்து செல்கின்றன. அவருக்குத் தெரியாமல் விதை முளைத்து வளர்கிறது. முதலில் தளிர், பின்பு கதிர், அதன் பின் கதிர் நிறைய தானியம் என்று நிலம் தானாகவே விளைச்சல் அளிக்கிறது. பயிர் விளைந்ததும் அவர் அரிவாளோடு புறப்படுகிறார்; ஏனெனில் அறுவடைக் காலம் வந்துவிட்டது” என்று கூறினார்.

மேலும் அவர், “இறையாட்சியை எதற்கு ஒப்பிடலாம்? அல்லது எந்த உவமையால் அதை எடுத்துச் சொல்லலாம்? அது கடுகு விதைக்கு ஒப்பாகும். அது நிலத்தில் விதைக்கப்படும் பொழுது உலகிலுள்ள எல்லா விதைகளையும் விடச் சிறியது. அது விதைக்கப்பட்ட பின் முளைத்தெழுந்து எல்லாச் செடிகளையும் விடப் பெரிதாகி, வானத்துப் பறவைகள் அதன் நிழலில் தங்கக்கூடிய அளவுக்குப் பெருங்கிளைகள் விடும்” என்று கூறினார்.

அவர்களது கேட்டறியும் திறமைக்கு ஏற்ப, அவர் இத்தகைய பல உவமைகளால் இறைவார்த்தையை அவர்களுக்கு எடுத்துரைத்து வந்தார். உவமைகள் இன்றி அவர் அவர்களோடு பேசவில்லை. ஆனால் தனிமையாக இருந்தபோது தம் சீடருக்கு அனைத்தையும் விளக்கிச் சொன்னார்.

ஆண்டவரின் அருள்வாக்கு.

JUNE 16, 2024

 11th Sunday in Ordinary Time (week III of the Psalter) — Year B

MASS READINGS 📚 👇🏼

FIRST READING 

“I raise up the fallen tree” (Ez 17, 22-24)

Reading the book of the prophet Ezekiel

Thus says the Lord God:

“From the top of the great cedar

I will take a rod;

at the top of its branches,

I will pluck a very young one,

and I will plant it myself

on a very high mountain.

On the high mountain of Israel

I will plant it.

It will bear branches, and produce fruit,

it will become a magnificent cedar.

Under it will dwell all the sparrows

and all kinds of birds,

in the shade of its branches they will dwell.

Then all the trees of the field will know

that I am the Lord:

I pull down the high tree

and raise up the fallen tree,

I make the green tree wither

and the dry tree green again.

I am the Lord, I have spoken,

and I will do it. »

– Word of the Lord.

PSALM

(91 (92), 2-3, 13-14, 15-16)

R/ It is good, Lord, to give you thanks! (cf. 91, 2a)

How good it is to give thanks to the Lord,

to sing for your name, Most High God,

to announce your love, your faithfulness in the morning

, throughout the nights.

The righteous will grow like a palm tree,

he will grow like a cedar of Lebanon;

planted in the courts of the Lord,

it will grow in the house of our God.

As it ages, it still bears fruit,

it retains its sap and its greenness

to announce: “The Lord is right!

No trickery in God, my rock! »

SECOND READING

“Whether we remain in this body or outside it, our ambition is to please the Lord” (2 Cor 5:6-10)

Reading the second letter of Saint Paul the Apostle to the Corinthians

Brothers,

we always keep confidence,

knowing that we remain far from the Lord,

as long as we remain in this body;

in fact, we walk in faith,

not in clear vision.

Yes, we have confidence,

and we would rather leave the abode of this body

to dwell near the Lord.

But in any case, whether we remain in this body or outside it,

our ambition is to please the Lord.

For we must all appear openly

before the judgment seat of Christ,

so that each one may be rewarded according to what he did,

whether good or evil,

while he was in his body.

– Word of the Lord.

GOSPEL

“It is the smallest of all seeds, but when it grows, it exceeds all the vegetable plants” (Mk 4, 26-34)

Alleluia. Alleluia.

The seed is the word of God;

the sower is Christ;

whoever finds it remains forever.

Alleluia.

Gospel of Jesus Christ according to Saint Mark

At that time,

speaking to the crowd, Jesus said:

“The kingdom of God is

like a man who sows seed into the ground:

night and day,

whether he sleeps or rises,

the seed germinates and grows,

he does not know how.

Of itself, the earth produces first the grass,

then the ear, finally wheat full of the ear.

And as soon as the wheat is ripe,

he puts the sickle into it,

since the time of harvest has arrived. »

He said again:

“To what shall we compare the reign of God?

By what parable can we represent it?

It is like a mustard seed:

when we sow it in the ground,

it is the smallest of all seeds.

But when it is sown,

it grows and surpasses all the vegetable plants;

and it spreads out long branches,

so that the birds of the air

can make their nests in its shade. »

By many such parables

Jesus spoke the Word to them,

as far as they were able to hear it.

He told them nothing without a parable,

but he explained everything to his disciples in particular.

– Let us acclaim the Word of God.

16 JUIN 2024

 11ème dimanche du Temps Ordinaire (semaine III du Psautier) — Année B

LECTURES DE LA MESSE 📚👇🏼

PREMIÈRE LECTURE

« Je relève l’arbre renversé » (Ez 17, 22-24)

Lecture du livre du prophète Ézékiel

Ainsi parle le Seigneur Dieu :

« À la cime du grand cèdre,

je prendrai une tige ;

au sommet de sa ramure,

j’en cueillerai une toute jeune,

et je la planterai moi-même

sur une montagne très élevée.

Sur la haute montagne d’Israël

je la planterai.

Elle portera des rameaux, et produira du fruit,

elle deviendra un cèdre magnifique.

En dessous d’elle habiteront tous les passereaux

et toutes sortes d’oiseaux,

à l’ombre de ses branches ils habiteront.

Alors tous les arbres des champs sauront

que Je suis le Seigneur :

je renverse l’arbre élevé

et relève l’arbre renversé,

je fais sécher l’arbre vert

et reverdir l’arbre sec.

Je suis le Seigneur, j’ai parlé,

et je le ferai. »

– Parole du Seigneur.

PSAUME

(91 (92), 2-3, 13-14, 15-16)

R/ Il est bon, Seigneur, de te rendre grâce ! (cf. 91, 2a)

Qu’il est bon de rendre grâce au Seigneur,

de chanter pour ton nom, Dieu Très-Haut,

d’annoncer dès le matin ton amour,

ta fidélité, au long des nuits.

Le juste grandira comme un palmier,

il poussera comme un cèdre du Liban ;

planté dans les parvis du Seigneur,

il grandira dans la maison de notre Dieu.

Vieillissant, il fructifie encore,

il garde sa sève et sa verdeur

pour annoncer : « Le Seigneur est droit !

Pas de ruse en Dieu, mon rocher ! »

DEUXIÈME LECTURE

« Que nous demeurions dans ce corps ou en dehors, notre ambition, c’est de plaire au Seigneur » (2 Co 5, 6-10)

Lecture de la deuxième lettre de saint Paul apôtre aux Corinthiens

Frères,

nous gardons toujours confiance,

tout en sachant que nous demeurons loin du Seigneur,

tant que nous demeurons dans ce corps ;

en effet, nous cheminons dans la foi,

non dans la claire vision.

Oui, nous avons confiance,

et nous voudrions plutôt quitter la demeure de ce corps

pour demeurer près du Seigneur.

Mais de toute manière, que nous demeurions dans ce corps ou en dehors,

notre ambition, c’est de plaire au Seigneur.

Car il nous faudra tous apparaître à découvert

devant le tribunal du Christ,

pour que chacun soit rétribué selon ce qu’il a fait,

soit en bien soit en mal,

pendant qu’il était dans son corps.

– Parole du Seigneur.

ÉVANGILE

« C’est la plus petite de toutes les semences, mais quand elle grandit, elle dépasse toutes les plantes potagères » (Mc 4, 26-34)

Alléluia. Alléluia.

La semence est la parole de Dieu ;

le semeur est le Christ ;

celui qui le trouve demeure pour toujours.

Alléluia.

Évangile de Jésus Christ selon saint Marc

En ce temps-là,

parlant à la foule, Jésus disait :

« Il en est du règne de Dieu

comme d’un homme qui jette en terre la semence :

nuit et jour,

qu’il dorme ou qu’il se lève,

la semence germe et grandit,

il ne sait comment.

D’elle-même, la terre produit d’abord l’herbe,

puis l’épi, enfin du blé plein l’épi.

Et dès que le blé est mûr,

il y met la faucille,

puisque le temps de la moisson est arrivé. »

Il disait encore :

« À quoi allons-nous comparer le règne de Dieu ?

Par quelle parabole pouvons-nous le représenter ?

Il est comme une graine de moutarde :

quand on la sème en terre,

elle est la plus petite de toutes les semences.

Mais quand on l’a semée,

elle grandit et dépasse toutes les plantes potagères ;

et elle étend de longues branches,

si bien que les oiseaux du ciel

peuvent faire leur nid à son ombre. »

Par de nombreuses paraboles semblables,

Jésus leur annonçait la Parole,

dans la mesure où ils étaient capables de l’entendre.

Il ne leur disait rien sans parabole,

mais il expliquait tout à ses disciples en particulier.

– Acclamons la Parole de Dieu.