Gospel of the day 27/June/2024

27 ஜூன் 2024, வியாழன்

பொதுக்காலம் 12ஆம் வாரம் - வியாழன்
வாசகங்கள். 👇🏼

முதல் வாசகம்

யோயாக்கினையும் வலிமை வாய்ந்த அனைவரையும் சிறைப்படுத்திப் பாபிலோனுக்குக் கொண்டு சென்றான்.

அரசர்கள் இரண்டாம் நூலிலிருந்து வாசகம் 24: 8-17

யோயாக்கின் அரசனான போது அவனுக்கு வயது பதினெட்டு. எருசலேமில் மூன்று மாதமே அவன் அரசாண்டான். எருசலேமைச் சார்ந்த எல்நாத்தானின் மகள் நெகுஸ்தா என்பவளே அவனுடைய தாய். யோயாக்கின் தன் தந்தை செய்த அனைத்தின்படியே ஆண்டவரின் பார்வையில் தீயதெனப்பட்டதைச் செய்தான்.

அக்காலத்தில் பாபிலோனிய மன்னன் நெபுகத்னேசரின் படைவீரர் எருசலேமின் மீது படையெடுத்து வந்து நகரை முற்றுகையிட்டனர். அப்பொழுது பாபிலோனிய மன்னன் நெபுகத்னேசரும் வந்து நகரை முற்றுகையிட்டிருந்த வீரர்களோடு சேர்ந்து கொண்டான். எனவே யூதாவின் அரசன் யோயாக்கினும் அவன் தாயும் அவன் அலுவலர்களும் தலைவர்களும் அதிகாரிகளும் பாபிலோன் மன்னனிடம் சரணடைந்தனர். அவனைப் பாபிலோன் மன்னன் தான் ஆட்சியேற்ற எட்டாம் ஆண்டில் சிறைப்படுத்தினான்.

பின்பு அவன் ஆண்டவரின் இல்லத்திலும் அரண்மனையிலும் இருந்த செல்வங்களை எல்லாம் எடுத்துச் சென்றான். ஆண்டவர் உரைத்த வாக்கின்படி, ஆண்டவரின் இல்லத்தில் இஸ்ரயேலின் அரசர் சாலமோன் செய்து வைத்திருந்த எல்லாப் பொன்கலன்களையும் துண்டு துண்டாக்கினான். மேலும் அவன் எருசலேம் முழுவதையும், தலைவர்கள் அனைவரையும், ஆற்றல் வாய்ந்த பதினாயிரம் படை வீரர்களையும் சிற்பக் கலைஞர்களையும், கொல்லர்களையும் நாடு கடத்தினான். நாட்டில் ஏழை மக்களைத் தவிர எவரையும் விட்டுவைக்கவில்லை. மேலும் அவன் யோயாக்கினையும், அரசனின் தாயையும், மனைவியரையும், அவனுடைய அதிகாரிகளையும், நாட்டின் தலைவர்களையும் எருசலேமிலிருந்து பாபிலோனுக்கு நாடுகடத்தினான். மேலும் வலிமை வாய்ந்த ஏழாயிரம் பேர்களைக் கொண்ட முழுப்படையையும், போர்த் திறனும் உடல் ஆற்றலும் கொண்ட ஆயிரம் தச்சர்களையும், கொத்தர்களையும் அவன் சிறைப்படுத்திப் பாபிலோனுக்குக் கொண்டு சென்றான்.

யோயாக்கினுக்குப் பதிலாக அவனுடைய சிறிய தந்தை மத்தனியாவை அரசனாக்கி, அவனது பெயரைச் ‘செதேக்கியா’ என்று மாற்றினான்.

ஆண்டவரின் அருள்வாக்கு.




பதிலுரைப் பாடல்

திபா 79: 1-2. 3-5. 8-9 (பல்லவி: 9bc காண்க)

பல்லவி: உமது பெயரின் மாட்சியை முன்னிட்டு எங்களை விடுவியும் ஆண்டவரே.

1. கடவுளே, வேற்று நாட்டினர் உமது உரிமைச் சொத்தினுள் புகுந்துள்ளனர்; உமது திருக்கோவிலைத் தீட்டுப்படுத்தியுள்ளனர்; எருசலேமைப் பாழடையச் செய்தனர்.

2. உம் ஊழியரின் சடலங்களை வானத்துப் பறவைகளுக்கு உணவாகவும் உம் பற்றுமிகு அடியாரின் உடல்களைக் காட்டு விலங்குகளுக்கு உணவாகவும் அவர்கள் அளித்துள்ளார்கள். - பல்லவி

3. அவர்களின் இரத்தத்தைத் தண்ணீரென எருசலேமைச் சுற்றிலும் அள்ளி இறைத்தார்கள்; அவர்களை அடக்கம் செய்ய எவரும் இல்லை.

4. எங்களை அடுத்து வாழ்வோரின் பழிச்சொல்லுக்கு இலக்கானோம்; எங்களைச் சூழ்ந்துள்ளோரின் நகைப்புக்கும் ஏளனத்திற்கும் ஆளாகிவிட்டோம்.

5. ஆண்டவரே! இன்னும் எவ்வளவு காலம் நீர் சினம் கொண்டிருப்பீர்? என்றென்றுமா? உமது வெஞ்சினம் நெருப்பாக எரியுமோ? - பல்லவி

8. எம் மூதாதையரின் குற்றங்களை எம்மீது சுமத்தாதேயும்! உம் இரக்கம் எமக்கு விரைவில் கிடைப்பதாக! நாங்கள் மிகவும் தாழ்த்தப்பட்டிருக்கின்றோம்.

9. எங்கள் மீட்பராகிய கடவுளே! உமது பெயரின் மாட்சியை முன்னிட்டு எங்களுக்கு உதவி செய்தருளும்; உமது பெயரை முன்னிட்டு எங்களை விடுவித்தருளும்; எங்கள் பாவங்களை மன்னித்தருளும். - பல்லவி





நற்செய்திக்கு முன் வாழ்த்தொலி

யோவா 14: 23

அல்லேலூயா, அல்லேலூயா! என்மீது அன்பு கொண்டுள்ளவர் நான் சொல்வதைக் கடைப்பிடிப்பார். என் தந்தையும் அவர்மீது அன்பு கொள்வார். நாங்கள் அவரிடம் வந்து அவருடன் குடிகொள்வோம், என்கிறார் ஆண்டவர். அல்லேலூயா.





நற்செய்தி வாசகம்

கற்பாறை மீதும், மணல் மீதும் கட்டப்பட்ட வீடுகள்.

✠ மத்தேயு எழுதிய தூய நற்செய்தியிலிருந்து வாசகம் 7: 21-29

அக்காலத்தில்

இயேசு தம் சீடரை நோக்கிக் கூறியது: “என்னை நோக்கி, ‘ஆண்டவரே, ஆண்டவரே’ எனச் சொல்பவரெல்லாம் விண்ணரசுக்குள் செல்வதில்லை. மாறாக, விண்ணுலகிலுள்ள என் தந்தையின் திருவுளத்தின்படி செயல்படுபவரே செல்வர். அந்நாளில் பலர் என்னை நோக்கி, ‘ஆண்டவரே, ஆண்டவரே, உம் பெயரால் நாங்கள் இறைவாக்கு உரைக்கவில்லையா? உம் பெயரால் பேய்களை ஓட்டவில்லையா? உம் பெயரால் வல்ல செயல்கள் பல செய்யவில்லையா?’ என்பர். அதற்கு நான் அவர்களிடம், ‘உங்களை எனக்குத் தெரியவே தெரியாது. நெறி கேடாகச் செயல்படுவோரே, என்னை விட்டு அகன்று போங்கள்’ என வெளிப்படையாக அறிவிப்பேன்.

ஆகவே, நான் சொல்லும் இவ்வார்த்தைகளைக் கேட்டு இவற்றின்படி செயல்படுகிற எவரும் பாறைமீது தம் வீட்டைக் கட்டிய அறிவாளிக்கு ஒப்பாவார். மழை பெய்தது; ஆறு பெருக்கெடுத்து ஓடியது; பெருங்காற்று வீசியது; அவை அவ்வீட்டின் மேல் மோதியும் அது விழவில்லை. ஏனெனில் பாறையின்மீது அதன் அடித்தளம் இடப்பட்டிருந்தது.

நான் சொல்லும் இந்த வார்த்தைகளைக் கேட்டு இவற்றின்படி செயல்படாத எவரும் மணல்மீது தம் வீட்டைக் கட்டிய அறிவிலிக்கு ஒப்பாவார். மழை பெய்தது; ஆறு பெருக்கெடுத்து ஓடியது; பெருங்காற்று வீசியது; அவை அவ்வீட்டைத் தாக்க, அது விழுந்தது; இவ்வாறு பேரழிவு நேர்ந்தது."

இயேசு இவ்வாறு உரையாற்றி முடித்தபோது அவரது போதனையைக் கேட்ட மக்கள் கூட்டத்தினர் வியப்பில் ஆழ்ந்தனர். ஏனெனில் அவர்கள்தம் மறைநூல் அறிஞரைப் போலன்றி அதிகாரத்தோடு அவர்களுக்கு அவர் கற்பித்தார்.

ஆண்டவரின் அருள்வாக்கு.

JUNE 27, 2024

 Thursday, 12th Week in Ordinary Time — Even Year
 S. Cyril of Alexandria, Bishop and Doctor of the Church
Optional Memory

MASS READINGS 👇🏼

FIRST READING

“King Jeconiah and all the soldiers were deported to Babylon by King Nebuchadnezzar”

Reading the Second Book of Kings 24:8-17

Jeconiah was eighteen years old when he became king,
and he reigned in Jerusalem for three months.
His mother's name was Nehoushta, daughter of Elnatane;
she was from Jerusalem.
    He did what was evil in the sight of the Lord,
just as his father had done.
    At that time the troops of Nebuchadnezzar, king of Babylon,
came up against Jerusalem, and the city was besieged.
    The king of Babylon came in person to attack the city
that his army was besieging.
    Then Jeconiah, king of Judah,
with his mother, his servants, his officers and his dignitaries,
went to the king of Babylon, who took them prisoners.
It was in the eighth year of Nebuchadnezzar's reign.
    He took away all the treasures of the house of the Lord
with those of the king's house.
He broke all the gold objects
that Solomon, king of Israel, had made for the Temple.
All this the Lord had announced.
    Nebuchadnezzar deported all of Jerusalem,
all the officers and all the valiant warriors,
ten thousand men,
without counting all the artisans and blacksmiths:
only the poorest population was left behind.
    King Jeconiah was deported to Babylon
with the queen mother, the royal wives,
the dignitaries, the elite of the country:
all went into exile from Jerusalem to Babylon.
    All the soldiers, seven thousand in number,
the craftsmen and blacksmiths numbering a thousand,
all who could fight,
were deported to Babylon by King Nebuchadnezzar.
    He made his uncle Mattaniah king in place of Jeconiah,
whose name he changed to Zedekiah.

            – Word of the Lord.





PSALM

(Ps 78 (79), 1, 2, 3, 4-5, 8, 9)

R/ For the glory of your name,
Lord, deliver us! (Cf. Ps 78, 9bc)

God, the pagans have invaded your domain;
they have defiled your holy temple
and laid Jerusalem in ruins.

They have delivered the corpses of your servants
as food to the birds of prey of heaven
and the flesh of your faithful to the beasts of the earth.

They shed blood like water
around Jerusalem;
the dead were left unburied.

We are the laughing stock of the neighbors,
    the fable and the toy of those around us.
How long, Lord, will your anger last
and the fire of your jealousy burn?

Do not hold against us the sins of our ancestors:
may your tenderness come to us soon,
for we are at the end of our strength!

Help us, God our Savior,
    for the glory of your name!
Deliver us, erase our sins,
for the sake of your name!



Alleluia. Alleluia.
If anyone loves me, he will keep my word, says the Lord;
my Father will love him, and we will come to him.
Alleluia. (Jn 14:23)




GOSPEL

The house built on rock and the house built on sand

Gospel of Jesus Christ according to Saint Matthew 7:21-29

At that time,
Jesus said to his disciples:
    “It is not saying to me: “Lord, Lord!”
that one will enter the kingdom of Heaven,
but it is by doing the will of my Father who is in heaven.
    On that day many will say to me,
“Lord, Lord,
did we not prophesy in your name, and
in your name cast out demons, and
in your name do many mighty works?”
     Then I will declare to them:
“I never knew you.
Depart from me, you who do evil!”

     So whoever hears these words of mine
and puts them into practice
is like a wise man
who built his house on the rock.
    The rain fell, the torrents rushed,
the winds blew and fell on this house;
the house did not collapse,
because it was founded on rock.
    And whoever hears these words from me
and does not put them into practice
is like a foolish man
who built his house on the sand.
    The rain fell, the torrents rushed,
the winds blew, they came and beat this house;
the house collapsed,
and its collapse was complete. »

    When Jesus had finished this speech,
the crowds were amazed at his teaching,
    because he taught them as a man of authority,
and not as their scribes.

            – Let us acclaim the Word of God.

27 JUIN 2024

 jeudi, 12ème Semaine du Temps Ordinaire — Année Paire
 S. Cyrille d'Alexandrie, évêque et docteur de l'Eglise
Mémoire facultative

LECTURES DE LA MESSE 👇🏼

PREMIÈRE LECTURE

« Le roi Jékonias et tous les soldats furent déportés à Babylone par le roi Nabucodonosor »

Lecture du deuxième livre des Rois 24:8-17

Jékonias avait dix-huit ans lorsqu’il devint roi,
et il régna trois mois à Jérusalem.
Sa mère s’appelait Nehoushta, fille d’Elnatane ;
elle était de Jérusalem.
    Il fit ce qui est mal aux yeux du Seigneur,
tout comme avait fait son père.
    En ce temps-là, les troupes de Nabucodonosor, roi de Babylone,
montèrent contre Jérusalem, et la ville fut assiégée.
    Le roi de Babylone vint en personne attaquer la ville
que son armée assiégeait.
    Alors, Jékonias, roi de Juda,
avec sa mère, ses serviteurs, ses officiers et ses dignitaires,
se rendit au roi de Babylone, qui les fit prisonniers.
C’était en la huitième année du règne de Nabucodonosor.
    Celui-ci emporta tous les trésors de la maison du Seigneur
avec ceux de la maison du roi.
Il brisa tous les objets en or
que Salomon, roi d’Israël, avait fait faire pour le Temple.
Tout cela, le Seigneur l’avait annoncé.
    Nabucodonosor déporta tout Jérusalem,
tous les officiers et tous les vaillants guerriers,
soit dix mille hommes,
sans compter tous les artisans et forgerons :
on ne laissa sur place que la population la plus pauvre.
    Le roi Jékonias fut déporté à Babylone
avec la reine mère, les épouses royales,
les dignitaires, l’élite du pays :
tous partirent en exil de Jérusalem à Babylone.
    Tous les soldats, au nombre de sept mille,
les artisans et les forgerons au nombre de mille,
tous ceux qui pouvaient combattre,
furent déportés à Babylone par le roi Nabucodonosor.
    Celui-ci fit roi, à la place de Jékonias, son oncle Mattanya,
dont il changea le nom en celui de Sédécias.

            – Parole du Seigneur.




PSAUME

(Ps 78 (79), 1, 2, 3, 4-5, 8, 9)

R/ Pour la gloire de ton nom,
Seigneur, délivre-nous ! (Cf. Ps 78, 9bc)

Dieu, les païens ont envahi ton domaine ;
ils ont souillé ton temple sacré
et mis Jérusalem en ruines.

Ils ont livré les cadavres de tes serviteurs
en pâture aux rapaces du ciel
et la chair de tes fidèles, aux bêtes de la terre.

Ils ont versé le sang comme l’eau
aux alentours de Jérusalem :
les morts restaient sans sépulture.

Nous sommes la risée des voisins,
    la fable et le jouet de l’entourage.
Combien de temps, Seigneur, durera ta colère
et brûlera le feu de ta jalousie ?

Ne retiens pas contre nous les péchés de nos ancêtres :
que nous vienne bientôt ta tendresse,
car nous sommes à bout de force !

Aide-nous, Dieu notre Sauveur,
    pour la gloire de ton nom !
Délivre-nous, efface nos fautes,
pour la cause de ton nom !



Alléluia. Alléluia.
Si quelqu’un m’aime, il gardera ma parole, dit le Seigneur ;
mon Père l’aimera, et nous viendrons vers lui.
Alléluia. (Jn 14, 23)



ÉVANGILE

La maison construite sur le roc et la maison construite sur le sable

Évangile de Jésus Christ selon saint Matthieu 7, 21-29

En ce temps-là,
Jésus disait à ses disciples :
    « Ce n’est pas en me disant : “Seigneur, Seigneur !”
qu’on entrera dans le royaume des Cieux,
mais c’est en faisant la volonté de mon Père qui est aux cieux.
    Ce jour-là, beaucoup me diront :
“Seigneur, Seigneur,
n’est-ce pas en ton nom que nous avons prophétisé,
en ton nom que nous avons expulsé les démons,
en ton nom que nous avons fait beaucoup de miracles ?”
     Alors je leur déclarerai :
“Je ne vous ai jamais connus.
Écartez-vous de moi, vous qui commettez le mal !”

     Ainsi, celui qui entend les paroles que je dis là
et les met en pratique
est comparable à un homme prévoyant
qui a construit sa maison sur le roc.
    La pluie est tombée, les torrents ont dévalé,
les vents ont soufflé et se sont abattus sur cette maison ;
la maison ne s’est pas écroulée,
car elle était fondée sur le roc.
    Et celui qui entend de moi ces paroles
sans les mettre en pratique
est comparable à un homme insensé
qui a construit sa maison sur le sable.
    La pluie est tombée, les torrents ont dévalé,
les vents ont soufflé, ils sont venus battre cette maison ;
la maison s’est écroulée,
et son écroulement a été complet. »

    Lorsque Jésus eut terminé ce discours,
les foules restèrent frappées de son enseignement,
    car il les enseignait en homme qui a autorité,
et non pas comme leurs scribes.

            – Acclamons la Parole de Dieu.